słowa

Wschodzą ze słońcem
krążą wokoło, piszą życie
szare i srebrzyste, układają myśli złote
kochają, szafują wyroki, cierpią skrycie
kiedy noc, z księżycem piszą wiersze
układają sceny romantyczne
w kafejkach rozgadane, jak świerszcze
malują w oczach błyski erotyczne
na pomnikach piszą czas miniony
modlą się smutne w epitafiach
żmudne, cierpliwe, niestrudzone
marzą o nadchodzących brzaskach

by dalej pisać życie…

"złote myśli"? - może "myśli złote" ;)

W 5 wersie 2 niepotrzebne przecinki.
Rym romantyczno - erotyczny niezbyt wysmakowany, niestety ;)

modlą się smutne w epitafiach,
żmudne, cierpliwe, niestrudzone, - oddzielenie jednego (w szeregu) od innych epitetów nie wnosi tu wiele ciekawego (raczej zamieszanie: smutne "są" w epitafiach?), a burzy naturalny tok wyliczenia, więc raczej: "modlą się w epitafiach smutne" etc., oczywiście o ile w epitafiach można się modlić ;)

A poza tym: ło jessssu, acoto, komuto, nacoto?
:)))
pzdr. b
PS. Chyba za wiele patosu w tych "słowach" (takiego niezbyt szlachetnej proweniencji, lekko zszablonowanego).

Było i jest "myśli zlote". Jakoś nie do końca jasno, Panie Romanie. Przemyślę.Dzb.

Do głowy nie przychodzi obraza, panie Romanie, cenię pańskie baty bardziej niż nadmierne slodziki. Troszkę skorygowałem. Próbowałem zmienić szyk "myśli złote", wróciłem, nie wiem dlaczego. Patos lekki jest dla "słowa" pomnikowatością. Co z konkursem przy KAJSI COSIK?