dałabym ci gwiazdkę

dałabym ci gwiazdkę
aż z siódmego nieba
ale mi się noce
we łzach potopiły

nie wiem nawet po co
ściskam z całej mocy
w garstkach już pomdlałe
resztki smętków siwych

takam już znużona
trudem obolała
że kiedyś mnie znalazł
konałam mamrocząc

wziąłeś mnie na ręce
jakbym szczęściem była
cud czy sen najmilszy
wszak to było nocą

Bardzo lubię (wręcz kocham :) operowanie w poezji obrazami. Jeśli obrazy są zgrabnie nakreślone, czytelnik ma wielkie pole do popisu. Dlatego też wiersz ten podoba mi się, choć temat utworu nie nowy.
... aha nie lubię używania określenia 'topić we łzach', jakieś to takie trywialne (subiektywne odczycie moje).
Pozdrawiam.

Ja bym coś szorstkiego poczytał od Ali.

poezja!pa ALIcjo!

wiersz naprawdę ładny, można się rozmarzyć

dobrze, że przynajmniej wiersz ciepły, bo mnie nie ma kto ogrzać :P

pozdrawiam plusowo Espena Sway :)

Jacku - masz rację z tym topieniem we łzach. Ale one mi się naprawdę potopiły i z żalu nie mogłam znaleźć już nic lepszego, wybacz proszę :)

Stefciu - chyba nie potrafię, znasz mnie nie od dziś, prawda? :)

Kasiu, Macieju - dziękuję. Espeno, mnie też nie ma kto! Pozdrawiam Wszystkich

"takam już znużona"
Nie no, co to ma być za forma? W 2005 roku? Ja wiem, to pewnie moja wina, bo ci dałem za przykład Norwida, ale nie miało to znaczyć, że masz archaizować ;)

Nie będe się pastwił, pracuj dalej, może będzie lepiej.

Pozdrawiam.

Dawno Cię było Jasiu, stęskiłam się alboco? Pozdrawiam :)