duet jesienny

- nie boisz się wcale jesieni?
- och nie, bo jest złota i cicha,
bo rzewność mi mgłami przybiera
trzask iskier w kominku słychać
- to znaczy, że lubisz?
- o bardzo
latarnie płoną nastrojem
i to wino z głogów i ty
haftem patrzysz się w oczy moje
- wiesz, w chłodzie rosną preteksty,
okazje do przytulania
- i bardziej czuje się serce,
więc się jesieni nie wzbraniam

Jak, zwykle cała Ty!
Ciepły nastrój - kominek, wino okazje do przytulania i to patrzenie haftem- super, ale latarniom bym odpuścił niech tym razem świecą normalnie a ile mogę zaproponować: gwiazdy spadają nastrojem, albo świecą. Dla mnie niebo samo w sobie jest nastrojem, ale to mała dygresja

Pozdrawiam nastrojowo Jacek

Bardzo ładny i ciekawy ten duecik,no i forma
niczego sobie,a już nastrój to jedyny w swoim rodzaju.
Oczywiście plusisko z serdecznymi pozdrowieniami. EK

miła rozmowa dwoje jesiennych przy kominku- romantycznie i ciepło! pa!

Bardzo ciekawy pomysł z tym wierszem.Podoba mi się, bo ma taki przyjemny klimat.I nawet rymy nie przeszkadzają, choć za nimi nie przepadam.A najlepszy ten zwrot z haftem.Pozdrawiam!

Ludzieńki, dziękuję! Przez dwa dni nie miałam netu, w dodatku sama sobie komp zablokowałam.
Muszę chyba wyjść za informatyka :P
Dzie wuszko - w cieście będzie waniliowo? :)

Alu!!!
Ja Ciebie jeszcze tak całkiem prywatnie pytam - nie łącząc z wierszem: czy jak człowiek patrzy haftem to nie jest przypadkiem naprany. Ale to problem życiowy.

Pozdrawiam Jacek

Jacku, - haft skojarzył mi się z uwielbiającym spojrzeniem, nie myl proszę z maślanym.
Maślanym, patrzy się naprany :)
Pozdrawiam :)