bywalec

jesteś panie rewiński bywalec
na piwo do Ząbkowic
do Bielawy na basen

z wójtem jesteś pan w ukłonach
z sołtysem na pochwalony
nawet Bocan dzień dobry panie panu

a ja mam wyrok od spółek wodnych
rowy panie zarosły
ja nie mogę już
łopatą
nawet nie wypiję
jak kiedyś
a Bocany panie puszczą z torbami

ten panie kierownik
to ze szczeniaków
inżynierek niegłupi

zagadaj pan
panie rewiński
pana posłucha

Wiesz Pan, że mnie się takie cóś podoba, ale nie przegaduj, Pan, Panie ;)
'jestes panie r. bywalec'
auto bym darował - nie ma się co chwalić ;)
'w ukłonach' (bo potem "na pochwalony"
'ja nie mogę już łopatą' (kurna: ciągle ta auto-reklama? 'panie rewiński')
Dialog - monolog (pies go zwał) nie musi (nie może) być na 'żywca'.
No ;)

dyg, dyg
pzdr. b

Przemyślałem, znowu rację ma Bezet, poprawiłem.

nazwy własne napisałbym tylko z inicjału, z dużej litery : do Z...do B...
BO TO POSZERZA KONTEKST
i brawo panie Stefanie
autentycznie autentyczny wiersz
bardzo dobry
ma swój klimat!

Dziękuję bardzo panie Jacku, przemyślę.

Jacku, zostawiłem te nazwy wlasne, bo Bocany przeczytały i pochwaliły. Ale kiedyś...