Tęsknota

Chatę przygniecioną
Słomą i czasem,
Jabłoń zdobioną
Różowym kwieciem,
Malwy w spódniczkach
Kąkole w kłosach,
Gdzie takie miejsca
Jeszcze znajdziecie?

Garnki gliniane
Na krzywych płotach,
Dróżkę wiodącą
Gdzie słońce pali
I gdzie są ci ludzie
Co w znojnej pracy
Ręce ranili
I przy tym śpiewali?

Gdzie te dziewczęta
Z zaplecionym warkoczem
Co jeszcze potrafią
Się wstydem rumienić?
Spokojne niebo
I nic się nie spieszy,
Tam nawet dymy
Potrafią się lenić

Więc jeśli pamiętasz
I może wiesz
Gdzie taki się jeszcze
Obraz zachował
Już teraz chętnie
Podam ci rękę
Tylko mnie zabierz
I tam zaprowadź.



30.04.2003.

no, może nie aż tak dokładnie, ale ja też znam takie miejsce, ładnie sielankowo,tękno, pa!

Wiersz bardzo mi się podoba, aż się rozmarzyłam :) Pozdrawiam serdecznie!

trzeci utwór z rzędu, przy którym mam ochotę pochwalić autora za świetną robotę
gratuluję kolejnego dobrego wiersza

znaszli ten kraj, gdzie lico coś tam dziecięgcieliną pała ? ( czy coś takiego, hehe)...
Ale poważnie - nie w moim guście, ale jeżeli już pisac nastrojowo, to właśnie tak...
Chociaz ta puenta... Ale obrazek sam w sobie przyjemny
Pozdrawiam.

Dziękuję kochani, dziękuję Stasi, Dominice i Stanisławowi :)
Samo zło nawet mnie nie skrzyczało, ani Michał (myślałam, że to dziewczyna)
Przyznam się, że mam wielgachnego pietra, otwieram te drzwi do komentarzy
jak piwnicę z duchami :P

Nie śmiałabym Cię rzucać na kolana przed sobą, znaczy pod wiersz.
Potem musiałabym z góry patrzeć :)
Serdeczności.

Alu, w Lesie Księżnej, oczywiście.

Wiersz który warto zapamięta
gdyż jest tego wart.
Pozdrawiam Waldemar.

Stefciu, Waldku, dziękuję. Zostańcie, zrobie kawę :)