Nocą

Na werandzie obrosłej
W dzikie wino i czas,
Bladochłodny promień
Wplótł się w szepty dwa.

Rozszkliły się szybki
W winolistne witraże,
Księżycową niejasność
Kładąc na obrazie.

Żeby dwa najczulsze
Owej nocy istnienia,
W jedno uwielbienie
Nierozdzielne pozmieniać.

Spowiadając ich z pragnień
Niepohamowanych,
Przed światem i ludźmi
Tak ulękle skrywanych.



27. 04. 2004.

Na werandzie obrosłej w dzikie wino i czas,
bladochłodny promień wplótł się w dwa szepty.
Rozeszkliły się szybki w winolistne witraże,
księżycową niejasność na obrazie kładąc tak,

aby dwa najczulsze z owej nocy istnienia,
w jedno uwielbienie nierozdzielne zmienić.
Spowiadając ich z pragnień niepohamowanych,
przed światem i ludźmi skrywanych ulękle.

I dalej brakuje pointy...? Gdyby tak zapisać? Pozdrawiam z moimi podszeptami.

lirycznie spokojnie i lirycznie ładnie... Nie wiem, ale Leśmian mnie się kojarzy...
po prostu łagodnie i kobieco... Cóż więcej ?
Ja na tak, zresztą czytam już 3 raz :)
Pozdrawiam.

Michale - bo ja kocham Leśmiana :)
Moje nieudolne naśladownictwo jest tylko wyrazem zachwytu nad jego geniuszem.
Pewnie Mistrz umarby ze śmiechu po raz drugi przy moich bazgrołach.
Póki co, pozdrawiam Cię najserdeczniej.

Eugen De - Takie szerokie strofki gną się w łuki pod ciężarem sylab, chcę im ulżyć.
Również dziękuję. :)

Wiersz napewno z dobrej kategori
takie jest moje zdanie ponieważ
lekko się go czyta i z przyjemnością
dlatego duży plus o demnie.
Waldemar

Bardzo fajny.

Milka, "bardzo fajny" - zgaduję, że Stefciowi się podpba.
Dzięki, za odwierszynki, odwiedzinki - chciałam powiedzieć.
Cieplusio pozdrawiam wszystkich, bo ponoć dwucyfrowy mrozik dzisiaj. Ojej, atrament mi zamarznie.

Alu, miło Cię widzieć i czytać.
Pozdrawiam serdecznie.

Lady - wzajemnie. Pozdrawiam :)