korale

kiedy szczęścia niesyta
z płaczem, po kryjomu,
ach cóż plotę, że czasem...
los się zawziął nie darzyć,

no więc kiedy przed ludzi
nie uchodzi, dopomóż,
to przypinam korale
z uśmiechu do twarzy.

a nocami przymieram
umartwiona tym głodem,
co przez przymus na ustach
wciąż na pokaz się krząta,

tak się staram pamiętać
wdziać na twarz tę osłodę
i przez sen najpogodniej,
na pojutrze spoglądać.



21.04.2006.

kicz kontrolowany?

język jest okropny, ale i tak fajnie się czyta:)
i taki milutki, Twój klimat tu panuje.
mi sie podoba:)

pozdrawiam wiosennie!
ER

Dzięki Ewuś,
Jurku, nie zamierzony, wybacz.

Alicjo - nie udało sie ominąc pewnych utartych schematów, a szkoda. Motyw "szczęscia, snu, twarzy" są już żelaznym repertuarem, wyeksplatowanym raczej doszczętnie. Za duża dawka jak na jeden wiersz.
chociaz z drugiej strony bardzo lirycznie. Nie wiem, ale zdecydowanie czegoś mi brakuje.
Pozdrawiam.

Dzięki Michaś, fajnie, że mnie odwiedziłeś, pozdrawiam. :)

"los sie zawziął nie darzyć," cholerka to ci los,a ty skąd wiesz że tam mam?
pozdrawiam ciepłoES

podoba się pierwsze szarpnięcie, drugie to już fanaberyjnie robi w utworze, wobec łzawego języka i "nocnego przymierania" robi się zbyt poezawie. Chociaż z drugiej strony (znaczy się na końcu) jakoś pogodniej pobrzmiewa, gdyby tylko nie w ton twarzowy. Byłoby gitezz. Pozdrawiam.

Witaj Stasieńko, moja Wierna Odwiedzinko, pozdrawiawiam :)

Darku, zawsze coś spapram.
Ps. Masz ładne imię i nazwisko, wiesz? :))

Dodaj pieprzu Alu.

A dziękuję.

Ty korale z uśmiechu
Na twarz sobie przypinasz
Usta masz roześmiane
Na policzkach rumieniec

Lecz gdy patrzę w twe oczy
Poważnieje mi mina
Widzę rozpacz i gorycz
Oraz wielkie cierpienie

Zostaw troski zmartwienia
Do fryzjera się udaj
Kup sweterek sukienkę
Albo buty torebkę

To poczujesz się lepiej
Zniknie smutek i nuda
Zażyj z wiosną miłości
Choć niedużo - troszeczkę

:))

Dzięki Panie Jacku
rada wyśmienita
ale nie skorzystam
dlaczego, nie pytaj.

sukienka, buciki
po marzeniach błądzę
gdybym miała pracę
a z pracy pieniądze...

a ten uśmiech, zdjęcie
dasz mi Jacku wiarę?
ze szczęśliwych czasów
a to czasy stare

odwiedzę ja raczej
wkrótce taki sklep
wymierzę, wceluję
potem prosto w ...

Smutek przebija przez strofy wiersza, widać jest powód ku temu. Ale dobrze, że pogodnie spoglądasz na pojutrze.
Jak dla mnie wiersz na plus.
pozdrawiam i życzę pogody już na dziś