popołudniem

w słoneczne popołudnie
zawisła cisza na koprze,
złote szypułki w rozetach
kołyszą się w nieba poprzek.

cień miętę cicho przytula
jakby nie wiedząc o tym,
motyle beztroskoskrzydłe
w cyniach chowają psoty.

w rozleniwionym kącie
wygrzewa zmurszałe znamię
zrośnięty z czasem i ziemią
skupiony nad losem kamień.

spomiędzy liści nie może
sierpień się całkiem wygmatwać,
ani w plecionkach gałęzi
połapać zajączków światła.

a pająk na lepką nitkę
próbuje nanizać nudę,
upałem zmęczone lato
na sjestę przyszło w ogródek.



27.04.2006.

Alicjo - forma wraca, chociaż i tak była zawsze. Ale to jest to !
Tak, oczywiście.
Pozdrawiam.

aż tęsknota bierze za tym rozleniwieniem letnim , ech, ty to potrafisz człowieka .... w te wiosnę zimną
pozdrawiam Alicjo! gorąco!

Dziękuję Kochani! Cieszę się, że ujdzie w tłoku. Pozdrawiem wiosennie, tęsknię za latem :)

Ładny ten widok lata - już niedługo.
Miło Cię czytać Alu. Jak widzisz, wszyscy tu tęsknią za Twoimi wierszami.
serdeczności

No... ja też. Pozdrawiam Piast

Podoba mi się zabawa słowami i to jak ich uzywasz. Przyjemnie się czyta i pobudza do refleksji!
Pozdrawiam.

Beenie M - dziękuję i pozdrawiam Cię szczególnie :)
Piast - jesteś przesympatyczny :)
Adam - witam nowego znajomego :)

po "cieniu" - nie powinno być przecinka
(ale to tylko moje zdanie)
i jestem na tak, pozytywne

pozdrawiam

Podpisuję się pod wszystkim - i pod brawami,
i pod wnioskiem o wyrzucenie przecinka.
Świetny wiersz, swoboda w pisaniu i opisywaniu:)

Dziękuję bardzo, przecinek wyrzuciłam.

pani Stasia ma rację, Ty to potrafisz człowieka...:)
jedyna uwaga: coś dużo "w", ale nawet tak nie zgrzyta przy czytaniu na głos, więc nie przejmuj się:)

pozdrawiam słonecznie!!
ER

Kiedy tak będzie???????????????????????????? Pomarzyc dobra rzecz Pozdro.