ważka

utleniam się
już rudzieję w znakach
na ulepionych wzgórzach

ustami do strumienia
plecami do drzew

zobacz
olbrzymieją

przejrzyste po korony
znaczą liście
dotknięciem mgieł

ważka
spod palców
na słowach

w lukrowych pajęczynach
jeszcze bujam się

zanim mnie prześwietli
wypowiedziane

Dziękuję Państwu za miłe słowa w Warsztacie.
http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=42266#dol
Fanaberka
:-)

Fana Berko, piękny wiersz, przejrzysty,tęskny, no i cóż że mgiełka, rudość daje znaki ,że jeszcze jest ważka spod palców, ważkie sprawy jeszcze się doczekają wypowiedzianego,
buziczki.>sława

tak tak zgadzam się,bardzo mi się :)zabieram,a co:)/martyna

szklaną kulę i nie tylko....hi hi

Witaj. zdanie podczymuję i podoba mi się inność i lekka budowa - fajnie
się czyta płynnie bez zadziorów. Dzięki za miłe wrażenia. pozdrówka i
buziole:))) EK

utleniam się - już rudzieję w znakach
na ulepionych wzgórzach ustami do strumienia
plecami do drzew - zobacz olbrzymieją

przejrzyste po korony znaczą liście
dotknięciem mgieł ważka spod palców
na słowach w lukrowych pajęczynach

jeszcze się bujam zanim mnie prześwietli
wypowiedziane

Fanaberko, tak bym Ci podszeptał. Pozdrawiam.

Utwór lekki jak ważka;)

Dobrze się czyta, przejrzysty jest bardzo!
Na prawdę kawał dobrej roboty:)

Fanaberko - te słowa płyną w takt ruchów ważki. Specjalnie patrzyłem dziś nad wodą :)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam.

raz waszka ważka
weszła gdzie w chatę
acz pająk - z daszka
wysiecił na tę
nuż waszką ważkę
dachowną blaszkę

z ukłonikiem io pozdrówką MN

ps. inspiracje po przeczytaniu