skutki uboczne

przybywa
zgodnie z zapowiedzią

trening
trzy razy w tygodniu
mogłabym codziennie

przyjąć nowe
pośladki



.

słaaabiutko

This ist new shit... pisanie o niczym, nie pociąga, nie zwala z nóg, brak ekspresji, brak pomysłu itd. Pozdr

Gdyby nie ostatnio wers można by napisać: oblicze poezji współczesnej.
Dziękuję, dzie wuszko.
Fanaberka.

pod jakim względem?

Dziękuję, nawzajem.
Fanaberka

Tak, co najmniej o dwóch.
;)

dla mnie akurat z tekstu wynika tęsknota nie tylko za trzy razy w tygodniu. W związku z tym puenta brzmi fałszywie moim zdaniem, bo absolutnie w tonie tego wszystkiegoo, co wyżej - nie ma sygnału o czymś "jeszcze", "kimś". Więc, gdyby w zakończeniu było

"akceptować twoje
pośladki"

byłaby spójność.

To nie wszystko: sam zwrot "akceptować Twoje pośladki" jest dość chropowate językowo. W kontekście tak ponętnej (i niedocenianej) części męskiego ciała - chęć nazwana akceptowaniem nie brzmi "cieleśnie".
Dla mnie trochę za malo na dobry wiersz
:)
pozdrawiam

Dziękuję, Mirko.

Miało być o peelce, która wskutek przyjmowania leków i intensywnego treningu nie tylko zwiększa masę ciała, ale i zmienia kształty. Jako wieloletni chudzielec ma problemy z akceptacją swojej nowej figury.

Przyznaję, że Twoja interpretacja bardziej mi się podoba.

Jak to podświadomość autora prześwieca między wierszami :-)

Z tym stwierdzeniem nie będę dyskutować.
;))
Dziękuję.
Fanaberka.
:-)

ale z "twoim piórem" - wszystko przed Tobą:)

Nie chodzi o inne szlaki, wiesz doskonale, że nie "jadę" jednym torem.

Ja tylko nie wiem czy każdego dnia inne pośladki w łóżku to symbol wyzwolenia. Moim zdaniem - kobieta wyzwolona, to coś znacznie głębszego, ten stan buduje się w sobie, a nie kolekcjonując pośladki:)

i nic o obowiązujęcej recepcie na wiersze nie mowiłam, bo takiej nie znam i sama nie stosuję.
Piszę wiersze - na oko.

;-))) Odebrałam ten wiersz zupełnie tak samo, chociaż potem przeczytałam, że Autorce chodziło o coś innego. Ale ta podświadomość rzeczywiście robi psikusy autorom! ;-)))
Chłopcy poczuli się urażeni - ot, męska duma - bo do niedawna tylko panowie mieli prawo do przedmiotowego i rozrywkowego traktowania kobiet (tudzież pewnych części kobiecych ciał). Nie martwcie się, Chłopaki, będzie jeszcze i mooocniutko, i zwalać z nóg! Powstaje partia równouprawnienia kobiet i wszystko jeszcze przed Wami!
A do Dotyku - czy nie podeszłaś zbyt serio do tego wiersza? Więcej luzu i przymrużeń! Przecie to tylko żarcik, niezależnie od tego, czy go interpretujemy erotycznie, czy medycznie! ;-)
Pozdrawiam Fanaberkę i Pozostałych.

Niezależnie od stopnia powagi wiersza, poważny komentarz ma wartość.
Spróbuję zastąpić słowo "akceptować" słowem "przyjmować".
Jeśli kicha będzie jeszcze większa - zawsze można powrócić do stanu wyjściowego.
Ponownie dziękuję
:-)

Sufrażystki wiecznie żywe :-)
Dziękuję, Oxyvio za komentarz i pozdrowienia.
:-)

Autorka wiersza należy raczej do tych zniewolonych, ale peelka? - kto wie :-)))

Popieram wywód prof. Joanny.

Dziękuję inżynierze niehabitowany, miło mi :-))

do każdego wiersza podchodzę serio:)

nic nie nakazywało mi przy czytaniu przymrużać oko czy potraktowac tekst zartobliwie:)
No, może końcówka.

kurcze no mogło się podobać... nie musiało
pozdrawiam

Bo może i więcej w nim niepokoju, niż żartu.
Dzięki :-)