Odpowiedź słowika

- Dlaczego nie tańczysz i nie grasz już wierszem,
dlaczego nie śpiewasz, słowiku-poeto?
- Bo widzisz, po pierwsze i co najważniejsze:
odeszła już wiosna daleko.

Umarła bezwzględnie jak matka wyrodna,
brutalnie rzuciła słowiki - swe dzieci,
już wicher świat śnieży od szczytu aż do dna,
a słowik nie śpiewa w zamieci.

Dźwięczałem majowo, perliście, wierszyście,
całymi nocami młodości-wiosenki,
starałem się bardzo, aż trzęsły się liście,
lecz nikt nie ulubił piosenki.

Bo przecie na świecie słowików bez liku,
nie jestem cudownym wyjątkiem - tym jednym,
więc żadna słowiczka z miłością nie przyszła -
nikomu nie jestem potrzebny.

A kiedyś myślałem, że ważne są pieśni,
że mają moc czarów i siłę tajemną,
że świat zmieniam, drąc się w kwitnącej czereśni,
że gwiazdy współgrają wraz ze mną.

Aż latem straszliwym przybyli tu drwale,
wycięli czereśnie i bzy z końcem lipca,
a piły zmieniły je w bale i pale -
tak stała się Apokalipsa.

A teraz tu w beton zakuto marzenia
i zima łzy ścina w szreń pluchy wilgotnej,
słowiki zmieniły się w zlodowacenia
i głos mój zamarza samotnie.

Zawieje goryczy i snu niepokoje,
lęk rączy o jutro - on wierszy nie wozi.
Coś w środku tak boli, że dotknąć się boję
i nie chcę już tego rozmrozić.

rzekłbym, taki utwór hmmm, podręcznikowo-lekturowy;
namawiałbym do skrótów, przynajmniej o 2 strofki...
lekko pisany, a to zaleta! J.S

Ładny i rymowany.
Dla mnie plus.
A za rymy ulubione.
Pozdrawiam

spróbuję coś dołożyć muzycznie
przepraszam jeśli będzie to trwało
zbyt długo - ale warto - a może już
masz muzykę?
z ukłonikiem i pozdrówką MN

Oxyvio, utwór lekki, delikatny, słowikowy, może troszeczkę podręcznikowy, niewydziwiany - bardzo mi się podoba- nie skracać!! Liryka maski, i jeszcze coś więcej- wierszyk cudeńko.

Jacku, bardzo dziękuję za radę i pochwałę. Sporo osób zarzuca mi w wierszach gadulstwo. Ale widzisz - to są wiersze z rodzaju nastrojowotwórczych, a nie refleksyjnych, odkrywczych lub wynalazczych (jak ja je klasyfikuję). To nie znaczy, że moje wiersze nie wyrażają żadnych refleksji, nie znaczy to też, że nie czynią tego w sposób choć trochę oryginalny i mój własny, ani też - że nie odkrywają żadnych nowych aspektów poruszanych zjawisk czy uczuć. Wszystko to staram się w nich zawrzeć, bo wyrażam siebie - a każdy człowiek jest niepowtarzalnym oryginałem, choć nie każdy dorosły potrafi to uzewnętrznić (w wierszach i nie tylko). Ale zasadniczą funkcją moich wierszy - przynajmniej większości z nich - jest nastrojowość. Stąd gromadzenie w nich jak największej ilości słów, tworzących konkretne nastroje i wyzwalających określone emocje (moje, a mam nadzieję, że i Czytelników). Dlatego nie stosuję w nich modnej dziś zasady: maximum treści w minimum słów. To nie jest metoda dla tworzenia nastroju.
Zresztą wiele Twoich wierszy jest podobnie napisanych i w podobnym celu, choćby przepiękny, a bardzo długi wiersz pt. "Bieszczady". Tobie też niektórzy zarzucali przegadanie. A na mnie Twój wiersz od początku do końca robi silne wrażenie - budzi uczucia i nastrój. Nie jest za długi, bo nie usypia. Nie mnie.
Wracając do mojego utworku - może i podręcznikowy. Podręcznikowa jest nawet nasza rodzima noblistka i sądzę, że niczego jej to nie ujmuje. Nieprawdaż?
Cieszę się, że pochwaliłeś lekkość pióra - to wysoka ocena. :-)

Sokratexie, bardzo dziękuję za pochwałę - z Twoich ust to też nie byle co! Ale przede wszystkim dziękuję za nowy, przepiękny wiersz. Znowu jestem szczerze wzruszona. Oczywiście biorę go do kolekcji, z pełną - ale nie przykrą - świadomością, że nigdy Ci nie dorównam.
"To po nim właśnie mieszkam w tych listkach,
bo dom największy: to po kimś cisza."
Właśnie. Ktoś kiedyś powiedział (ale kto?), że siła miłości jest wprost proporcjonalna do siły poprzedzającej ją samotności. Zgadza się to z moimi doświadczeniami w stu procentach.

Piotrze, dziękuję za miły komentarz. Bardzo się cieszę, bo niektórzy uważają "rymowanki" za przestarzałą i epigońską formę.

Messalinie, naprawdę? Byłabym zachwycona! Nie, nie mam muzyki do wiersza. Nie umiem komponować i nie znam żadnego kompozytora - oprócz Ciebie. Już sama taka propozycja z Twojej strony jest dla mnie ogromnym wyróżnieniem! Będę czekać cierpliwie na umuzycznienie mojego "słowika". :-)

Klausie Kalarusie, bardzo serdeczne dzięki! Jest mi okropnie miło! :-)

Oxyvio jestem szczerze zauroczony wierszem. Jego refleksyjną wymową, a także śpiewnym rytmem. Nie dziwię się Messie, że chce go zaśpiewać, choć tak nawiasem mówiąc kiedyś i mi to obiecał. Lekkość pióra wykazano już w poprzednich opiniach i ja się pod tym podpisuję. Nie uważam, żeby było w nim za dużo słów. Nawet nie zauważyłem kiedy się skończył, a czytałem go z przyjemnoscią na głos. Jednak gdy skończyłem czytać, to pozostał żal, że to już, że przemknął tak szybko. Jednak pozostawił miłe wspomnienie. Dziękuję za nie i pozdrawiam Leszek :)

No niech będzie, niech będzie, chociaż pomarudziłbym zwyczajowo (kilka wersów ciachnął i wykosił, np. - "Zawieje goryczy i snu niepokoje", "że świat zmieniam"), ale - niech będzie.
Jednak osobiście wole mocniejsze tony - żle czuję się wśród skowronków :)
Pozdrawiam.

:) A. Pozdrawiam.

Bardzo mi się podobają piosenki Messy, wzruszył mnie "Taniec niekontrolowany". Chętnie bym posłuchał śpiewanego wiersza Oxyvii.

PS: Znam pewnego kompozytora, ale wiersz musiałby być rapowany, ciekawe jakby brzmiała melodia w beatboxie.

Lubię DOBRY rap, ale mam wrażenie, że mój wiersz nie pasuje do tego gatunku recytatorsko-muzycznego. Nie umiem sobie tego wyobrazić... Ale swoją drogą - już tak dziwne rzeczy wymyślano w muzyce, poezji i wszystkim innym - może i taki eksperyment by się powiódł?...

Ostatnio rozwiązałem problem piosenki. Jak ktoś zna zespół "Partia" i go lubi na tyle, żeby kupic sobie "Tribute to Partia" (czyli piosenki Partii spiewane przez innych wykonawców) - będzie rozczarowany - bo te piosenki z innymi wokalami są straszne i nudne :)
Ale tak abstrachuje, przekonując siebie to pisanych piosenek. A może np. nagrywac śpiew i dołączac do tekstu?

Michale miły, nie rozumiem nic z tych zdań poza tym, że nie lubisz piosenek. Ale jakich piosenek? Co to znaczy: "pisanych"? A jakie jeszcze mogą być piosenki? No tak: improwizowane - wolisz takie? A co to znaczy: nagrywać śpiew i dołączać do tekstu? Czy można śpiewać tekstową piosenkę bez tekstu? Bądź tak miły i wytłumacz mi to wszystko łopatologicznie, dobrze?

Michale miły, nie rozumiem nic z tych zdań poza tym, że nie lubisz piosenek. Ale jakich piosenek? Co to znaczy: "pisanych"? A jakie jeszcze mogą być piosenki? No tak: improwizowane - wolisz takie? A co to znaczy: nagrywać śpiew i dołączać do tekstu? Czy można śpiewać tekstową piosenkę bez tekstu? Bądź tak miły i wytłumacz mi to wszystko łopatologicznie, dobrze?

Nie no, figluje sobie - nigdzie nie napisałem, że nie lubie piosenek, tylko muszę zaznaczyc, że piosenka to utwór muzyczno-wokalny. Dlatego piosenkę trzeba napisac i zaspiewac, a w dodatku napisac do niej muzykę. A że wychodzi to różnie I-wskazałem na konkretny przykład akurat z branzy muzycznej - oczywiście o ile ktoś ten zespół zna, co też podkreśliłem.
A dwa - abstrachowałem, czyli tak włączyłem się w te koncepty piosenek,a szczególnie w to zdanie:
"- może i taki eksperyment by się powiódł?..."
czyli:
"nagrywac śpiew i dołączac do tekstu?"
mieści się w definicji eksperymentu.
Dobra, chciałem sobie pogadac mieszając się w dyskusje - czego już czynic nie będe...
Skruszony - pozdrawiam.

Ależ dlaczego? Mieszaj się, i to jak najczęściej - zawsze jesteś mile widziany pod moimi wierszyskami!
Niestety nie znam podanego przez Ciebie przykładu muzycznego. To prawda, ze niektóre eksperymenty wychodzą bzdurnie i do d..., ale trzeba je robić, żeby "szukać nowych dróg"! Czyż nie?
A Twój pomysł z nagrywaniem śpiewu i dołączaniem do tekstu na Orgu jest wart zachodu. Trzeba by go zgłosić do jakiegoś moderatora (którego podobno nie ma) czy innego kogoś gdzieś tam nad nami - i niech o tym pomyśli. :-)

Jak masz moment i chęci, to tak wygląda jedna z kilku płyt z naszego krakowskiego podwórka...
http://www.krkrap.com/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=137&mode=thread&order=0&thold=0

Oczywiście można ściągac legalnie, a jak kukniesz z tyłu na okładkę, to zrozumiesz, dlaczego daje ją jako przykład - że można :)

Dziękuję, obejrzałam okładkę, ale niestety słuchać na razie nie mogę, bo nie mam dźwięku w kompie (był, ale go szlag trafił). Kiedy naprawię, to ściągnę i posłucham.

Miłe, sympatyczne, ładne - lubię takie. Dobre wykonanie i przebój.

pozdrawiam Jacek

Jacku, dziękuję, bardzo mi jest miło. :-)

Cóż podoba mi się, ale nie jest to utwór genialny, o czym autorka zapewne wie. Oxyvio potrafisz wciągnąć odbiorcę, a ponad to przyjemnie się czyta. A to są już wielkie plusy.
pozdrawiam jimmy