* * *Bez tytułu

Walczy o własne dziecko
Odpychając kryształową alchemię
przegrywa z codziennością klientów
Ciężkim rifem przekłada obrazy

Pamiętam jej oczy ze szkoły
tęskniły za przewodnikiem
Pamiętam włosy i anaglif skóry
Niewiele się zmieniła
gdyby nie te ciemniejące studnie
Nie prosząco zawzięte

Słowo i moneta tyle mam dla niej
bez wyrzutów sumienia
Może i ona wyplącze się z bezsenności
jak rozsypane słomki w kredensie

do mnie niestety też nie przemawia
i jak *** to bez tytułu - jasna sprawa

pzd.

Ja też nie rozumiem tego wiersza, nie "widzę" tego obrazowania.

Obrazek jest bardzo prosty
Dziewczyna która zarabia tak jak zarabia;-)
Ma w sobie dużo chemii co jej przeszkadza w możliwości wychowania własnego dziecka
Chodziła ze mna do szkoły. Tyle
Transparentnośc wiersza, A cóż to takiego?

No, a te rozsypane słomki w kredensie jako puęta? Tego nie kapuję nadal. Reszty domyślałam się wcześniej.
Też znam takie dziewczyny. Moje byłe uczennice. Bezrobotne. Często samotne matki. Wykopane na margines i wyklęte przez nasze "tolerancyjne", "chrześcijańskie" społeczeństwo (także przez rodziców).
Czy to są te "rozsypane słomki w kredensie"? Ale nie wszystko mi tu pasuje.

Aaa, przycięte do nosa - teraz rozumiem! Nie miałam, widzisz, do czynienia z narkotykami poza jednym, jedynym szkoleniem, jak to tropić - dlatego nie wiem, jakie są atrybuty tego zjawiska. :-)
Nauczycieli jest tu najwięcej. Bo po pierwsze: portal podlegający pod Interklasę, który jest ministerialnym portalem dla nauczycieli (głównie) i w ogóle oświaty; po drugie: większość nauczycieli nie wyrasta z pisania wierszy - taka jakaś specyfika zawodu (i dobrze!); po trzecie: nauczyciele uwielbiają dyskutować i się mądrzyć (i też dobrze). :-)
Pozdrawiam.