Niebajka o rybaku i złotej rybce

Już braknie mi życia
wody cierpliwości,
łuski o milczenie
wszystkie odskubałam.

Nie cierpisz przepychu
tronu ni korony,
a z uczuć nadmiaru
zbudowałam pałac.

Nie zamykaj oczu
nie wypuszczaj rybki,
jestem taka mała
no i złota, psia krew!

Nie każ mi rybaku
tego co jest piękne
rozwalać, odmieniać
tak po prostu na chlew.

"Nie da się żyć, zwariuję jak nic..." - tak mi się luźno skojarzyło:)
Fajny, jak zawsze u ciebie - leciuchny, że prawie sam lata:) I ze swadą.
Zastanawiałem się nad zapisem - to jakiś specjalny gatunek wiersza,
czy twoja inwencja? Przy pierwszym czytaniu trochę się w palcach rozłazi,
ale już za drugim razem wszystko wskakuje na miejsce:)

"odskubałam" - czemu nie np. "wyskubałam", albo ew. "oskubałam"?

Plusisko.

Gatunek? Nie, chyba nie. Nic mi o tym nie wiadomo. Mogłam umieścić dwanaście sylab w jednym wersie, wtedy byłyby dwie zwrotki.
A ja wolę 'zwężone' wiersze, łatwiej się czyta, oczy mi się nie gubią, a wersy nie uginają pod ciężarem sylab. Wymyślam, nie ?
'Odskubałam' - wydało mi się lepsze, ładniejsze, neologiczne :P

Hejka :)

Gatunek? Nie, chyba nie. Nic mi o tym nie wiadomo. Mogłam umieścić dwanaście sylab w jednym wersie, wtedy byłyby dwie zwrotki.
A ja wolę 'zwężone' wiersze, łatwiej się czyta, oczy mi się nie gubią, a wersy nie uginają pod ciężarem sylab. Wymyślam, nie ?
'Odskubałam' - wydało mi się lepsze, ładniejsze, neologiczne :P

Hejka :)

Faktycznie, wydawało mi się z początku, że zmieniłaś układ rymów w drugiej połówce
wiersza, ale nie - głuptak ze mnie:)
Do zmiany neologizmu cię nie namawiam, choć uważam, że można by się obejść bezeń:)
Pa.

Prówałeś stworzyć coś nowego. Chyba ci się udalo. Fajny pomysł. Daję plus bo ciekawie zapisane i wogule fajny pomysł

Bardzo mi się podoba. :) Jest nad wyraz szczery i emanuje - moim zdaniem młodzieńczą świeżością. Tym, co zmieniłabym w nim jest słowo, a raczej forma słowa "odskubałam", jest zbyt konkretne i kolokwialne nie pasując tym samym do kontekstu. Również słowo "chlew" jest swego rodzaju "wstrząsem": pozostawia nieco nieprzyjemne wrażenie po przeczytaniu naprawdę przyjemnego wiersza! Słowo na końcu, owszem - powinno być stanowcze, ale jednak nieco bardziej, hm poetyckie.
Największą zaletą wiersza jest, w moim odczuciu jego melodyjność i to piękno wypływające spod młodych palców. :) Szczerze gratuluję, wiersz taki jak ten jest w stanie naprawdę poprawić humor. ;)
Pozdrawiam.

Wiersz jest odwrotnością bajki. A w bajce zanim rybak poprosił rybkę, mieszkał w podobnym do chlewa miejscu, a już na pewno było tam rozwalające się koryto.
Tego słowa szukałam najdłużej, być może jestem w błędzie ale będę się przy nim upierała.
Przepraszam za wrażenie, chodziło o dosadność.
To rybka jest urażona, nie obrażam chyba czytelnika

Ukłoniki :)

ciekawy pomysł
i rybka pomimo że blond
nie taka naiwna
to ja mam życzenie
więcej bajek w poezji

dziękuję
Kmiel

Nie każdemu udaje się zbudować z uczuć nadmiaru pałac
a tobie Alicjo to się udało.
Miły wierszyk i szczery.
pozdrawiam Waldemar

Ciekawe odwrócenie sytuacji. Czy tu nie idzie o zwykłą zawiść?
Chociaż przypomina się powiedzenie: jeśli chcesz unieszczęśliwić człowieka spełnij wszystkie jego życzenia

pozdrawiam Jacek :))

Rybka nie jest blondynką. Bliżej jej do kasztanowej :)
Również dziękuję.

Waldemarze, spróbuj i Ty, pozdrawiam :)

Jacku, nie o zawiść, wykluczone!
Skoro z nadmiaru uczuć buduję pałac, to zapewniam, że są one szlachetne

Pozdrówki :)

Alicjo, wybacz, że cytuję inne słowa... pozdrowiam serdecznie...:)

Nato,
Bajka 'O rybaku i złotej rybce' też nie kończy się dobrze.
Ale za to jej morał odciska się na stałe.
Rozumiem, że słowo 'chlew' kojarzy się czytelnikowi nieelegancko, zwłaszcza w porównaniu
z proponowanym przez nią pałacem.
Rybka jest oburzona, a za nią czytelnik. Reakcja przewidziana i prawidłowa!

Dzięki za komentarz i odwiedziny, pozdrawiam :)

To jest bajka, ale inaczej, czyli inna bajka o tej samej rybce w innych czasach.
Ech, sprytnie i fajnie.
Pozdrawiam.

Byłam ciekawa czy Tobie przypadnie do gustu. Pozdrawiam radośnie :)

Nie cierpisz przepychu
tronu ni korony,
a z uczuć nadmiaru
zbudowałam pałac.

z pałacu tego rybak bez sieci
z nadmiaru uczuć na inne leci
wody....
cmokesssS Alisss

No i chyba masz rację Stasieńko.
Pozdrawiam cieplutko :)

zarzucił bezwiednie
pół wieku tak robi
by przeżyć marzenia
i duszę ukoić

a piękna i złota
choć spełnia życzenia
tysiącem mil morskich
od łodzi odległa

sieć skąpo przykrótka
i wiosła zmurszałe
nie sposób za rybką
wciąż dalej i dalej