* * *(dreszcze)

jak wilk nosiłem szczęście
taniec zamarł w pół drogi
choć jeszcze mnie nie niosą
już słyszę kroki

po starej znajomości
puściłem oko do kostuchy
gwiżdżę przez zęby
chwytając słońce palcami

gładząc po włosach syna
jak nigdy dotąd
czas smakuje wewnętrznie
gęstością powietrza

o jej,jej!!!!!

nosił wilk razy kilka:) a.

Niestety za mało w moim odczuciu jak na ten dział.

Pozdrawiam.

Wierzę w szczerość i intensywność przeżyć ale ubrałeś je w wiersz dość nieporadnie.

radziłbym tuning, odmalować blacharkę, alufelgi, czyli kierunek warsztat
pozdrawiam

bzdura

nie zainteresował

Ja natomiast poszaleję i za ostatnią zwrotkę ustrzelę plusika.
Pozdrawiam

Pomieszane czasy, nierytmiczny, o dreszcze mnie nie przyprawił.
Nie wiem, czy w przedostatnim wersie nie powinno być "smakuję"?

Pozdrawiam

Pozdrawiam.