bezwiednie

już zawsze będziesz na progu machała do dzieci
dłonie w fartuch ukryjesz bo brudne od ziemi
puścisz oko do szpaka że znów był niegrzeczny
i drzewo czereśni oskubał z czerwieni

uśmiechniesz się smutno z przeprosin na próżno
zastygniesz w bezruchu słuchając do świtu
słów które poskładać ze sobą tak trudno
że tylko po ciemku i tylko po cichu

pień gruszy pogłaszczesz chwytając za serce
nad trawą schylisz co zżółkła z pragnienia
a w łóżku za ciasnym zagrzejesz mi miejsce
i wszędzie już będziesz gdy nigdzie cię nie ma

wzruszające...piękny obraz namalowały przeczytane słowa, niesamowite, wielki szacunek.

pozdrawiam cieplutko
Marta

ten sadowniczy pomysł jest całkiem dobry ale warsztat leży
7/6 proponuję ten podział zachować
pozdrawiam Jacek

nie znam się na warsztacie ale mi się podoba wiersz i nastrój w nim stworzony,bardzo fajnie się go czyta,taki łagodny i wzruszający,pozdrawiam serdecznie:)

Aniu... B R A W O...!... roztkliwiasz mnie do cna....!
Pozdrawiam z łezką w oku, naprawdę.

niezależnie od Warsztatu..wiersz robi wrażenie, prostotą, czułością....pozdrawiam:):)

Podoba się.
Pozdarwiam R.

Bardzo, bardzo mi się podoba. Łapie za serce. Nie jest przegadany, wręcz przeciwnie subtelny i świetnie wyważony. :)

Pozdrawiam
Monika

Bardzo fajny, urzekający wręcz klimatem wiersz
Pozdrawiam

Podzielam zachwyt wierszem.
Pozdrawiam
- baba

Anno wiersz naprawdę urzekający - a zarzuty dotyczące warsztatu
to według mnie coś bez pokrycia - oczywiście bez urazy dla tych
którzy tak sądzą - po treść wiersza jest tak piękna że czytelnik
nie zwraca uwagi na warsztat tylko upaja się jego słowami.
Tyle o demie - duży plus za cały wiersz.
miłego dnia życzę

Anno, czekałam na twoje wiersze :)
dziś tak mało ludzi rymuje:(
cmoook do ulub...

Witam wszystkich, także oponentów :-)).
I znów mi się udało przypaść Wam do gustu. Nawet nie wiecie jak mnie to cieszy, bo w porównaniu do wększości z Was, rzeczywiście jestem jeszcze w "w pieluchach". Nie widzę powodu, żeby odrzucać uwagi Jacka - dopóki jest co poprawiać warto to robić. Jednak uważam, że oprócz tzw. warsztatu, na którego doprawcowanie po prostu trzeba czasu, wiersze muszą budzić emocje i skojarzenia.Cieszę się, że to mi się udało. Nad resztą cały czas pracuję. Póki co - dziękuję wszystkim. Anna

cudnie.

dziękuję i pozdrawiam.

I ja się przyłączam do pozytywów. Wiersz wzrusza.
Dla mnie jedynie rymy... ale to kwestia gustu.
Powodzenia w tak pięknym, klimatycznym pisaniu.

Pozdrawiam Anno:)

Faktycznie ujmujące. Zwłaszcza "dłonie brudne od ziemi". Śliczne i z kilkoma smaczkami w tym stylu. Bardzo dobry ;)

Pozdrawiam,
Drax