Intryga

Po świecie wędruje intryga
zadowolona z krzywym uśmiechem
nie ma co robić przed prawdą sie wzdryga
chucha na świat zepsutym oddechem

Szczęście że w życiu jest ogród z róż
on kwitnie w sercach uczciwych ludzi
zamiast przepowiedni cudownych wróżb
kwiatem nadziei nas co dzień budzi

z litością myślę o biednej intrydze
bo chorych uczuć jest żywym obrazem
patrzę jak kopie te swoje dołki
wpadając w nie za każdym razem

Świat nam zajaśniał sercem człowieka
który dziś z wyżyn spoglada już
przed zwyrodnieniem każe uciekać
a ulgi szukać w ogrodzie róż

ja osobiście lubię rosaria
ale tu jakby za dużo mądrości, ludowej jakby?

dziwny ten wiersz i taki... tendencyjny, z akcentem na nie i nie i na nie - mnie nie przekonuje, nawet ten późniejszy optymizm jakiś naciągany i dokwiecony za bardzo

pozdrawiam
kasia