opowieści

zapadam się w sobie jak w starym fotelu
kiedy mówisz do mnie milczy nawet światło
w staromodnej lampce rozprasza się ciemność
iskrom w bladych oczach znów nie dajesz zgasnąć

jesteś taka inna i podobna taka
widzę siebie w dżinsach i koszulce w kratkę
potem się uśmiecham (myślę o wiatrakach
które podziwiałaś jak igrały z wiatrem)

w powietrzu palcami całe krajobrazy
malujesz zwyczajnie jakby od niechcenia
a w moim fotelu tak wyraźny każdy
jakby pod stopami znów tańczyła ziemia

zaraz czas się skończy pokój zamknie cisza
klamka nie opadnie choćbym ją prosiła
zatrzymuję obraz by dryfował w myślach
jak dryfuje ciemność z krwią zamknięta w żyłach

Z tego wiersza, jak i z innych Twoich, w moim odczuciu,
bije spokój. Czytam wyciszona, w skupieniu, kończę i zaraz
zaczynam od początku, jeszcze raz.
Piękny wiersz, bardzo mi się podoba. Sama kiedyś próbowałam napisać
wiersz, na podobny temat, jest to trudne zadanie, Tobie się udało!
Gratuluję, serdecznie pozdrawiam
- baba

No i widzisz Babo, dobrze to i źle. Bo z trudem przychodzi mi napisanie czegoś bardzo mocnego, wyrazistego i pełnego buntu. Muszę nad tym popracować. Póki co cieszę się, że potrafię uspokoić :-)). Anna

No i widzisz Babo, dobrze to i źle. Bo z trudem przychodzi mi napisanie czegoś bardzo mocnego, wyrazistego i pełnego buntu. Muszę nad tym popracować. Póki co cieszę się, że potrafię uspokoić :-)). Anna
Nie masz racji pisząc, że "z trudem przychodzi mi napisanie czegoś bardzo mocnego, wyrazistego i pełnego buntu. Muszę nad tym popracować."
Uważam, że Twoje wiersze są wyraziste i mocne. To, że płynie z nich spokój, wynika raczej
z melodii wierszy, ich rytmu i pięknie dobranych słów. Co do wierszy pełnych buntu, nie wypowiadam się na razie, może warto wszystkiego popróbować. Dodam tylko, że ten wiersz,
jest subtelnie wzruszający. Bardzo lubię takie.
- baba

Rację ma Izdebka, pisząc o lekkości. Nie będę się tu wdawał w szczegóły techniczne. Starczy wspomnieć o właściwej stopie i rymom dla zwiewności.

Początek ogólnie lepszy niż końcówka. Ostatnia zwrotka jest chyba do przewidzenia.
Zaskoczenie, wcale nie w stylu tarabanów Wagnerowskich, jest chyba tym, co chciałabyś tak naprawdę osiągnąć.

Pozdrawiam.

Cóż mozna powiedzieć miły i sympatyczny wiersz

serdecznie pozdrawiam

bestia

Dotychczasowe doświadczenie nauczyło mnie, że najlepszym nauczycielem jest czas, bo styl dojrzewa we mnie jakoś samoistnie. Dla mnie, która od poezji stroniłam jak pies od jeża, fakt, że w ogólę piszę i że ktoś może mieć przyjemność w czytaniu tego co piszę, jest już wystarczającym zaskoczeniem. Jeśli ktoś chce krytykować - niech krytykuje, bo żaden inny portal poetycki nie nauczył mnie tyle co ten. Natomiast sama rzadko wdaję się w dyskusję, bo o gustach trudno dyskitować, każdy ma prawo myśleć i czuć po swojemu. A za uwagi te dobre i te gorsze zawsze jestem wdzięczna. Anna

Dotychczasowe doświadczenie nauczyło mnie, że najlepszym nauczycielem jest czas, bo styl dojrzewa we mnie jakoś samoistnie. Dla mnie, która od poezji stroniłam jak pies od jeża, fakt, że w ogólę piszę i że ktoś może mieć przyjemność w czytaniu tego co piszę, jest już wystarczającym zaskoczeniem. Jeśli ktoś chce krytykować - niech krytykuje, bo żaden inny portal poetycki nie nauczył mnie tyle co ten. Natomiast sama rzadko wdaję się w dyskusję, bo o gustach trudno dyskitować, każdy ma prawo myśleć i czuć po swojemu. A za uwagi te dobre i te gorsze zawsze jestem wdzięczna. Anna

Chili?

Czyli fajnie, że chciało ci się spojrzeć i przeczytać. :-))

I kochali się długo, i szczęśliwie.

:)

Jeżeli miałoby być jak w życiu - to oba przymiotniki nie powinny wspólistnieć w jednej linijce. Krótko i szczęśliwie (a potem długo płakał)
lub
o wiele za długo razem.
Tak czy siak tylko w bajkach i poezji - długo i szczęśliwie, czego i tobie życzę.

Masz rację, ktoś w baśniach wynalazł szlagier, który podpowiada wierzącym w to kiedyś dorosłym ale to tylko bajka.

Pozdrawiam.

Wiesz, Aniu, właśnie przed chwilą wpadłam na ten wiersz i czytam go, czytam i jest mi taki bliski, ponieważ dziś przypada pewna rocznica, która przypomina...ech, dawno to już...
dziękuję za to przeżycie :)

Serdecznie pozdrawiam-
Krystyna

Cieszę się, że potrafię wywołać u ciebie wspomnienia i emocje. Czego można chcieć więcje. Miłego wieczoru. Anna