nie przylegając

jestem w wieku człowieka który
zaczyna umierać na samotność
nie daje wytchnienia stepowanie
nabiera rytmu dojrzewa duma

otwieram rano oczy nigdy nie było
lepiej spotkać kogoś najbliższego
i kładąc głowę na poduszce myślę
o tym co chciałam chciałabym

pomiędzy ziarnka piasku wcieram
kontury zbutwiałych liści proszę
ściśnij moją rękę najmocniej
jeśli potrafisz zatrzymaj mnie

Uśmiechnęłam się do końcówki :) I nie tylko... ale do końcówki szczególnie :>

Zatrzymać może wielu, ale czy jest wśród nich ten, który zatrzyma na zawsze?
Umieranie na samotność stanie się niedługo jeszcze bardziej "popularne".
Jest coś w tych konturach zbutwiałych liści... nadzieja? No tak, ona jedna jest wierna, jak kapitan
tonącego okrętu. Patrzy z wysokości mostku na swoją klęskę, jakby do końca nie mógł uwierzyć, że to już koniec. Spodobało mi się, ale musiałem naradzić się z moim alter ego, bo nie byłem do końca pewny. Pozdrawiam :)

Piękny wiersz!!!
Pozdrawiam

ruszyłaś moją wyobraźnie komentarz wierszem wyżej

pozdrawiam Jacek

To jest fajne

Fajny.

tak bardzo; byłam najpierw pod Jackowym a teraz tu u Ciebie
i fajnie się do siebie obydwa wpasowują:)) Pozdrawiam Marlett:)) Ewa.

Bardzo mi się podoba. I dobrze znam tę chorobę.
Dla mnie te kontury zbutwiałych liści to raczej wspomnienia. Po tym, co okazało się nietrwałe, zeschło się, zbutwiało... i trzeba to pogrzebać czym prędzej.

pomiędzy ziarnka piasku wcieram
kontury zbutwiałych liści proszę
ściśnij moją rękę najmocniej
jeśli potrafisz zatrzymaj mnie

niewątpliwie najbardziej urzekając jest końcówka :)) wogle wiersz ma w sobie coś "w c i ą g a j ą c e g o" bo nie wiem jak to nazwać, nabiera tempa i z taką siłą uderza na koniec ( w sensie pozytywnym), że się czytelnik nie może pozbierać.. ale jednak.. mimo dosć jak dla mnie ponurego pcozatku jest tu nutka nadzieji :))

pozdraiwam :)

Witaj Marlett- faktycznie wiersz poruszający jest aż do bólu.
Ale daje również wiele nadziei na przełamanie tego co najbardziej
przeraza we współczesnym świecie - myślę o samotności -
A w ogóle to miałem od razu powiedzieć że wiersz
pachnie jak majowe kwiaty .
pozd.