w imię

rozdwojony język
jak bicz Attyli
gładzi grzechy świata
palcami żyletek
odbierając niewinnym
szansę na pokutę

rozdwojony język
jak bicz Attyli
gładzi grzechy świata
palcami jak żyletki
odbierając niewinnym
szansę na pokutę

Zagęszczenie "jaków" na małej powierzchni.
Samce "jaków" żyją oddzielnie:)
pozdr

:-)

@JacaM
Palcami żyletek? Ymmm, ale o co chodzi? Bo nie rozumiem... Trudno to sobie nawet wyobrazić... Mogę dostać jakąś podpowiedź, wskazówkę, czy coś? Wiesz, mały poziom ajkiu mam...

współcześni "hunowie" pierwej są po stronie "poczęcia",
aby po drugiej łatwo wyrokować dakapitację z winy
- głos aborcji lub eutanazji zostaje po stronie wyklętych

"jak bicz Attyli".................Attyla jest "biczem"

O! Ten jest ciekawy! Historyczne odwołanie stawia go w roli tematu do rozmowy o " ferowaniu śmiercią". Tu się da zmieścić, jak napisał Mithotyn, problem aborcji, eutanazji, itp. Dla mnie zastanawiający jest dobór: słowa - "języka". Z jednej strony to tak, jakby powodów owego "gładzenia"- czynu należałoby szukać w języku, jego niejednoznaczności, czyli "rozdwojeniu"; z drugiej zaś jakby powodem czynności "gładzenia" - znieczulania, była pojemność znaczeniowa języka. Wobec tego "niewinność" gra nie dyskurs o śmierciach, ale mówi o uwikłaniu w znaczenia, które pociągają za sobą konotacje ról Atylli i brata jego;) To wiersz nie tyle o roli języka, co o jego nieuchronności. Pozdrawiam.

Jak dłużej się wpatrywać; nie tylko "bicza" razi, ale i gładź atlasowa;)

ten co gładzi grzechy świata
między palcami ma żyletki
rozdwojonym językiem
jak bicz Attyli
odbiera niewinnym
szansę na pokutę



hm...to jest wersja pierwotna;-)

Symboliści gonią symbolistów i nie kończą wyścigu. Dla mnie - sorry - wiersz o niczym.