deszczotwór

pod rynną skulony w bębnienie wsłuchany
werblistów okiennych szyb pluszczy
obłocznych kuzynów posłocznych i braci
posiępnych upadłych na ziemię przeźrocznie
sinieniem

zapłacze a za czym

za niebem w nielśnieniu a zaczem strumieniem
zatraca się w pędzie by zdążyć do morza

zanim

chmurnogór ubędzie pod rynną pijany
zieleni spijaniem niewdzięczna to praca
wsiąkanie

Bardzo fajny wiersz!
Melodyjnością przypomina wiersz o podobnej tematyce
"Deszcz jesienny" L.Staffa. ( wieczornych snów mary powiewne.."
Może wszystkie deszcze i ich opisy są tak melodyjne i przyjemne w czytaniu..
Pozdrawiam L.L

@Lilka_Laszczyk

Wiesz, Lilka, coś w tym jest.
W tej melodii deszczów.
Są różne, ale jednocześnie nie do pomylenia z innymi melodiami.
Są magiczne zarówno w staccato delikatnym, jak i w burzowej furii.
Dla mnie każdy deszcz, każda burza, to jeszcze nieokiełznana poezja.

Bardzo dziękuję za pochylenie się nad wierszem.

Jerzy Edmund

Faktycznie, w wierszu słychać padający deszcz. Muszę jednak przyznać, że gubię w treści. Podobają mi się poszczególne frazy, słowa, odnajduję ciekawe słowotwórstwo, ale całości nie ogarniam. Zapewne wskutek braku interpunkcji. Nie jest to zarzut. Raczej moja wina. Muszę trochę odczekać. Wrócę do wiersza za jakiś czas i może mi się rozjaśni.

Ogólnie bardzo mi się podoba.

Czy zamiast "zatraca w się pędzie" nie powinno być "zatraca się w pędzie"?

Pozdrawiam

@Kajetan_Kass

Dziękuję, Kajetanie, wiersz jest faktycznie klimatycznym malunkiem i melodią jednocześnie. Co do treści, interpretacja dowolna.
Ja uważam, że wiersze opublikowane należą również do czytelników.
A mnogość ich interpretacji jest wskazana. Oczywiście pewna myśl przewodnia mi przyświecała, ale w tym przypadku bardziej postawiłem na muzyczną abstrakcję.

I rzeczywiście, jest tam, a właściwie była literówka. Nastąpiło przesunięcie przy kopiowaniu.

Dziękuję za spostrzeżenie.

Jerzy Edmund