Droga c.d.

A więc wyszedłszy z Miasta Beznadziei, a potem z tunelu, zaopatrzona w kieł dzika, który otrzymałam od tajemniczego nieznajomego, weszłam w czas, który miał znamiona mojego, ponieważ to ja w nim byłam, w swoim ciele o którym myślałam, że jest moje.
Czasem mamy poczucie przynależności prawie zupełne, gdy nic nie boli, nie odczuwa się głodu, chłodu, braku bliskich osób. Można, owszem to odczuwać, ale jako stan przejściowy, nie przeradzający się w pewnego rodzaju stagnację, zagrażającą poczuciu bezpieczeństwa, przynależności właśnie do niego. W Mieście Beznadziei zupełnie to utraciłam. Mogłam wpatrywać się nieustannie w poruszane wiatrem płatki fuksji i ani na moment nie czuć błogiego stanu przynależności. Byłam jakby na chwilę tu tylko, choć czas płynął nieskończenie długim rytmem monotonnych dni w ogniwach których nie umiałam się zatrzymać , przepuszczałam je tylko przez palce, a one nie pozostawiały po sobie żadnego znaku.
Po wyjściu z tunelu byłam już kimś innym, bo odważyłam się to zmienić, ale nie pamiętałam o nich, nie pamiętałam siebie. Została tylko jakby wątła nić niewyraźnego zapisu między zwojami, o której nie miałam pojęcia, bo nie istniała już w mojej świadomości, jednak zepchnięta została głębiej i miała wypłynąć znowu z nieobliczalną mocą. Musiał jednak wpierw przetoczyć się burzliwy czas iluzorycznych zdarzeń zakreślając olbrzymie koło by znów dojść do punktu , który wydobywa to, co głęboko ukryte - prawdę, że wędrówką życie jest człowieka i nigdy do niczego i nikogo nie przynależy.

Tak od siebie:
1. tekst byłby bardziej przejrzysty, gdybyś operowała krótszymi zdaniami - nie byłby taki "senny";
2. trochę językowych poprawek, np.:
"...,w ciele, o którym myślałam..."
"Czasem, gdy nic nie boli, nie odczuwa się głodu, chłodu, braku bliskich osób, mam z nim prawie zupełne poczucie przynależności."
"Byłam tu tylko jakby na chwilę..."
Zdanie: "Została tylko jakby wątła nić niewyraźnego zapisu między zwojami, o której nie miałam pojęcia, bo nie istniała już w mojej świadomości, jednak zepchnięta została głębiej i miała wypłynąć znowu z nieobliczalną mocą." - dla mnie jest niezrozumiałe. Do czego odnosi się "o której"?
3. Ogólnie tekst dla mnie zbyt zagmatwany w warstwie filozoficznej.
Pozdrawiam!

Dziekuję bardzo za odniesienie sie do mojego tekstu.
1. Może rzeczywiściwe zdania są za długie, choć tak naprawdę dotyczy t tylko jednego zdania tam gdzie występują fuksje.
2. w ciele o którym myślałam - dlaczego mam to poprawic językowo. tu jest zawarta pewna myśl , ktora potem rozwinę , chodzi o poczucie przynależności. nawet ciało do nas nie przynależy w takim stopniu jak myślimy. Możemy np. ulec wypadkowi , zestarzeć się i odmówi nam posłuszeństwa
3. Na razie zagmatwany , na tym etapie
Pozdrawiam kredens