Niedokończona Melodia

"Chopinowska piosnka płynie
W księżycową dal,
Niby skarga płynie cicha,
Niby łzy i żal.
Na powietrza srebrnej fali,
Płacze, tęskni, drży,
Przywołuje z zapomnienia
Dawne widma, sny"

(Artur Oppman)



Kochał Chopina bardziej niż Mozarta czy Bacha. Nigdy nie pytałam dlaczego. Znałam odpowiedź. Każda nuta wznosiła na wyżyny istnienia. Prawie fizycznie czuł ich słodko gorzki smak gdy zanurzał się w melodii napisanej przez Boga ręką człowieka. Nic nie istniało poza palcami dotykającymi klawiszy. Kradł dostojeństwo ciszy i oblekał w nie utwory. Płynęły nocturny, unosiły się walce ponad rzeczywistością. Każdy oddech hołdem, każdy ruch ukłonem. Ze śmierci ciszy rodził się świat dla wybranych. Wybrańcy rozumieją po co umiera cisza. Nuty wyfruwały przez okno jak ptaki i wznosiły się do chmur zmuszając je do odsłonięcia słońca. Śnił o krainie utkanej z nut, zasłonie przed światem słów. Mówił do mnie mową aniołów. Muzyką. Lubiłam patrzeć jak dotykał fortepianu, jak dawał mu życie, wciąż na nowo.
Patrzyłam na coraz bledszą twarz na polerowanej powierzchni, coraz słabsze palce które próbowały przedłużyć istnienie melodią. Spokojne ściany doprowadzały do szaleństwa, jakby kazały pogodzić się z rzeczywistością. Fortepian przykrywa kurz milczenia; wróć, nie dokończyłeś nocturnu...

Moja Pani, przepraszam, nie nie wszystko, CO PIĘKNE,
CO PANI napisała,przeczytałem, teraz spojrzałem
W Pani prozę,
Przepraszam, BEZ KOŃCA, Pana Kieślowskiego,
Pożegnania, take bardzo trudne, tak bolesne, niektórych
Delikatnych, częsta to doświadcza, jam człek silny,
A Serce mojej MATKI mnie oświeciło, dawno temu,
I KRZYŻ niosłem, przed trumną mego przyjaciela,
Rzeźbiarza, malarza,
Z którym rok umierałem mając 18 lat,
Delikatność, powala mnie na kolana, mnie
Gladiatora, wojownika, buntownika,

@zamiatacz_ulic

Dziękuję bardzo za te SłOWA.
Bardzo się cieszę, że poświęcił pan chwilę cennego czasu na czytanie mojej prozy i napisanie tego komentarza gdyż rozświetlił pan moje serce radością. Staram się by moje utwory miały jasny przekaz, wyrażały emocje i trafiały do serc. Jeśli osiągnę ten zamiar chociażby tylko raz będę niezmiernie szczęśliwa. Kocham wdychać czyste emocje wyrażone w słowach. Pana utwór wysłany na priv był niejako odzwierciedleniem i moich odczuć jednak napisany w sposób doskonalszy niż ja kiedykolwiekm mogłabym sobie na to pozwolić. Ma pan dar słowa. Bez wątpienia.

piękna reminiscencja... epitafium

pozdrawiam


ps
a gdyby troszkę inne zakończenie:
Fortepian przykrywa kurz milczenia; wróć, nie dokończyłeś nocturnu...

@al_meriusz

Dziękuję pięknie za komentarz:)
Wcieliłam w życie pana pomysł, gdyż bardzo mi się spodobał:)
Pozdrawiam:)

@Karia_Łagodna

To nie lada komplement otrzymać od pani pozytywny komentarz, gdyż pani talent jest niezaprzeczalny.

Pozdrawiam serdecznie:)