o wiarę

Proszę cię o wiarę tak małą
żebym jak chustkę
ją mogła schować do kieszeni
i ukryć w muszli ciepłych dłoni

zetrzeć pierwsze i ostatnie zmarszczki
ukryć uśmiech nie w porę
i łzy nie na pokaz
pomachać do matki której nie zobaczę
podać ojcu bo zapomniał swojej

zasłonić oczy porażone niebem
zebrać smutek z twarzy
i co jeszcze nie wiem

podoba mi się Aniu, J. serdecznie(:

do ostatniej strofy jest ok, a to co się dzieje później, no cóż - słabe
pozdrawiam
r

Poprawiłam zakończenie. Wydaje mi się, że teraz jest lepiej. anna

Proszę cię o wiarę tak małą
żebym jak chustkę
ją mogła schować do kieszeni
i ukryć w muszli ciepłych dłoni

zetrzeć pierwsze i ostatnie zmarszczki
ukryć uśmiech nie w porę
i łzy nie na pokaz
pomachać do matki której nie zobaczę
podać ojcu bo zapomniał swojej

zasłonić oczy porażone niebem
zebrać smutek z twarzy
wcisnąć dziecku do rączki
nim będzie potrzebna

o wiarę niedużą
ot jak kromka chleba