Samotność

Zostawiłeś
na skraju rozpaczy
miłość jest wolnością
rzekłeś

tak wiem
mam cieszyć się
drobiazgiem
słońca promykiem
cudem
co życiem zwą


samotność
zostawiłeś
na rogu
jak dziwka
czeka by ktoś
ją wziął

choćby
za darmo .

"Samotność
zostawiłeś
na skraju rozpaczy
miłość
jest wolnością
rzekłeś

tak wiem
mam cieszyć się drobiazgiem
każdym
promykiem słońca
cudem
co życiem zwą

zostawiłeś
samotność
na rogu
jak dziwka czeka
by ktoś ją wziął

za darmo"


Przepraszam, ale tak mi się odczytało.
Pozdrawiam Krzysiek

myślę ,żę własnie czyta się płynniej Twoją wersję ,dzięki

Dzięki Teresko ,,za szybko może dałam ,,,ale taka moja natura ..dzięki za zajrzenie ,,,,

Ponieważ, moi przedmówcy odnosili się do formy wiersza, ja skupię się na przesłaniu.
A właściwie tylko je ocenię – dobre, podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie.

Krzyś i Kryś dobrze radzą...
i będzie oki
:)
pozdrawiam

wiem ,i bardzo sobie ich rady cenię ,,,dzięki Grażynko

Jak KRYsia już poprawiła to nie mam co szukać , gdyż ona zna sztukę liryki jednak dopowiem ciekawy wiersz

serdecznie


be

to zaciekawienie mi schlebia ..dzięki

Ładny wiersz, lepszy po propozycjach
poprawek.
pozdrawiam
- baba

oj babo , też tak uważam i również pozdrowienia ślę

jasne, tym bardziej że i Ty wpadłaś na chwileczkę ,,,,,

ale ze mnie... hihi...

no zwalmy to na piękny Twój wiersz ;)

p.s.
za długo siedzę przy kompie!!!

serdecznie-Jola