****

w pokoju hotelowym, czy w tak zwanym domu
inaczej, też nie potrafi się zakończyć
szczęśliwie, potrafię, tak bezsennie i bezimiennie
wraca do mnie chociaż kocham, lato
śnię w tej samej fazie, bezpowrotnie, nie wiem

jak zabić mojego drozda

w pokoju hotelowym, czy w tak zwanym domu
inaczej
dobre!

nie zabije się drozdów. nie ma szans.
pozdrawiam!

ale Cię pieści wena
brawo, Krzychu, cieszę się
świetnie
a z tym drozdem - nie da rady, trza się nauczyć
(a książka i film - fajne są :) - stare)
:*

Krzysiu, świetnie i plastycznie...widzę pokój hotelowyl lub "tak zwany dom", peel opgarnięty bezsennością na próżno stara się "zabić drozda"...można by o tym kilka stron napisać :)
podoba się jak zresztą wszystkie Twoje...zawsze czytam :)

Serdecznie i ciepło pozdrawiam -
Krysia

Drozd potrafi być męczący, ale można się przyzwyczaić.
Pozdrawiam Krzysiek

Hihihiiii..... stare, książka pierwsze wydanie 1960, film premiera 1962.
Wena jak ten drozd.
Pozdrawiam Krzysiek

Dzięki Krysiu,
Z zamiarem napisania dłuższego tekstu zabrałem się za ten temat,
jednak zabrakło mi cierpliwości.
Wolę mniejsze obrazki. ;)
Pozdrawiam Krzysiek

ten pokój hotelowy, jak tzw życie... też trzeba będzie kiedyś opuścić
taka moja refleksja o Twoim "śnie"
pozdrawiam
Grazyna

Hihihiiii..... stare, książka pierwsze wydanie 1960, film premiera 1962.
Wena jak ten drozd.
Pozdrawiam Krzysiek

a co???????
młode może?????
stare, jak....świat, że się tak wyrażę
:*
:P

A może to życie opuszcza wynajety pokój kiedy drozd przestaje gwizdać?
Pozdrawiam Grażyno
Krzysiek

Hihihiiii..... stare, książka pierwsze wydanie 1960, film premiera 1962.
Wena jak ten drozd.
Pozdrawiam Krzysiek

a co???????
młode może?????
stare, jak....świat, że się tak wyrażę
:*
:P

Ładnie, zaczyna mi strzelać w kręgosłupie, idę jutro do geriatry. ;)

Co ja chciałem napisać...eeee....aaa! Pozdrawiam.