Pistolet w kieszeni

tyle pewności, co w palcach zostało z okruchów po sucharach
gwiezdny pył i ochota do wędrówki na wydmy
gdzie tropy poprzednich nocy gęstnieją

jak notatka z niepowodzenia, spisana ostrzem na nadgarstkach
wskazówka gdzie zatrzymał się czas zgubiony
moment powrotu wschodzi nad głową

a odwagi jeszcze starczy tylko na strzelanie do ryb w sieciach

Krzysztofie ten wiersz chciałbym napisać ja, dość mocno się identyfikuję z każdym wersem
a pointa ma w sobie wielosmak
na tak zdecydowanie
pozdrawiam

Świetnie!
Więcej - wieczorem. Chcę się nieco pozachwycać, bo jest czym.

no no..aż chcialoby się zaśpiewać:
wędrówką życie jest człowiekeeka..
dokąd skąd dokąd skąd

to nic to nic to nic/
dopóki sił będę szedł będę biegł
nie martw się (...)

J. serdecznie i cieplutko, gratuluję
dobrze skomponowanej broni(:

( ://www.youtube.com/watch?v=nmSaGVDsN2A )

Krzychu,
maleńka jestem przy Tobie,
tu, bo w realu ciut tylko.
zachwycasz, uwodzisz słowem
wierszem niezrozumiałym
zamieram
tak robią mi wiersze twoje
czy kiedykolwiek słowa
oswoję?

:(

eee, idę na kawę.

sie zachwycam ofkors!