Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

na wietrze


Rekomendowane odpowiedzi

a mnie się wydaje że właśnie w milczeniu
zanurzyć się mogę by spokój odnaleźć
i wszystko mi jedno w strumieniu czy w brzegu
co tworzy granicę dla wody zbyt śmiałej
czy może w człowieku

ze świata najwięcej z człowieka rozumiem
gdy mija bez słowa jesienie i lata
mieszając tęsknotę z radością i bólem
a czas który biegnie jest trochę jak wiatrak
lub stado jaskółek

kamienie podnoszę wyrzucam przed siebie
jak zegar minuty po sobie kolejne
i patrzę jak giną pod żywym strumieniem
ukryte przed okiem jak nieład pod śniegiem
ślad łez pod uśmiechem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję, ale spokojnie możesz krytykować, gdyby coś było nie tak. Może się czegoś nauczę :-)). anna

:D
w tym rzecz, że nie umiem
podoba mi się, albo nie, ten mi się podoba
:)

W takim razie się cieszę :D
A pamiętam jak zaczynałam na org - ależ mi się dostawało!!! anna
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...