Atelier

przydymione jak słońca parasolek
srebrne księżyce i odbite światło
miękko welurowy retusz pamięci
biegnie na ratunek przed pożarem

tylko swoją zamykając przysłonę
na ostatniej chwili sparzy palce
z zakurzonych światłem miejsc
przenosząc negatywy i pozytywki

takie jakieś to zadelikatne i mało
wyraziste w przekazie, przesłona
chyba też mocno przydymiona,
natomiast sparzy palce zupełnie,
zupełnie chyba nieświadomie,
ale dobrze przewidziane

serdecznie

Jednym z zadań, a może bardziej, jednym z przywilejów literatury jest ocalanie, czy choćby tylko zatrzymywanie, a choćby i na chwilę. I dla mnie właśnie taki jest ten wiersz (nawet jeżeli przesadzam, ale warto w tym wypadku /przy tym wierszu/ przesadzać), który zatrzymuje i ocala pewne rzeczy, pewne wartości, pewne klimaty, pewien czas. Mógłby ktoś powiedzieć, że to tylko zwykłe atelier. Tylko że z punktu widzenia fenomenu sztuki i życia, niezwykłymi, wręcz cudownymi rzeczami i zjawiskami są zwykłe rzeczy i zjawiska. No i właśnie, ten wiersz nie tylko mówi o możliwościach, ale spełnia to, o czym mówi, czyli zatrzymuje (przynajmniej na jakiś czas) czas i rzeczy, że więc to, co minione, nie jest tylko czymś minionym. Inna i nie inna rzecz, w jaki sposób to robi? Jak dla mnie, wystarczająco dobrze, czyli nie koniecznie (żeby) bezmiernie urzekająco, ale na pewno tak, że jest, jak nie co przeżywać, to dobrze się nad tym (i owym) zastanowić.

podoba się, piękny obrazek ku wyobraźni (np.fotografującego)
J. serdecznie

tak sobie wyobaraziłam segregowanie wspomnień, tych dobrych i złych, a może nawet pamiątek związanych z tymi chwilami, a może palenie listów, a może coś zupełnie innego, o czym nie mam pojęcia, ale działa na wyobraźnię Twój wiersz Krzysztofie
pozdrawiam
Grażyna

Moje spostrzeganie przekazu w wierszu = wyrażeniu opinii Judty!
Serdecznie!
Ania

Zdjęcie niewyraźne, więcej w domyśle.
Pozdrawiam Krzysiek

Staram się wpisywać w proste obrazy podteksty, reszta to już tyko kwestia wyobraźni.
Czasem "poruszona" fotografia zawiera więcej treści i zatrzymuje na dłużej.
Pozdrawiam Krzysiek

Cieszę się Judyto, że obrazek budzi Twoją wyobraźnię.
Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Bardzo mnie cieszy Twój komentarz Grażyno, chodziło mi o wywołanie właśnie takiego skojarzenia odczuć.
Pozdrawiam Krzysiek

Miło mi Aniu że czytałaś.
Pozdrawiam Cię ciepło
Krzysiek