Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Rekomendowane odpowiedzi

żal mi pajęczyn twoich wspomnień
kurzu na lalkach pamiętnikach
łez wyrzuconych bo za słone
pomiętych dłoni na spódnicach

żal samotności w każdym kącie
w zdjęciu co wpadło za komodę
w lampce stoliku nawet w książce
którą czytało się wieczorem

i chociaż z okna widać ogród
w zasięgu wzroku błękit zieleń
wciśnięta w blejtram pustych oczu
dostrzegasz tylko mgliste cienie

bezsilność widzę w szczupłych palcach
śladach na schodach i w ogrodzie
bladym uśmiechu co na wargach
wyrzeźbił ci krzyżową drogę

a tak bym chciała być malarzem
i pędzlem wpisać cię w jaśminy
z pędami róży wokół twarzy
jak warkoczami dziewczęcymi

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




I co mam powiedzieć :-)))
Tym razem mi wyszło. Cieszę się, że Ci się spodobał. Lubię bawić się językiem - dla mnie to tworzywo. Pisanie wierszy po prostu sprawia mi frajdę - ale są lepsze i gorsze. Potrzeba wielu lat, żeby dojść do wprawy. a
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...