którym jestem

Pamiętam siebie ukrytego
w cieniu twojego jestem

wołałeś wyjdź

wodziłem wzrokiem po horyzoncie
gdzie wschody i zachody
jak uśmiech i dotyk
więc niebo najbardziej bezpieczne

pozwoliłeś mi dojrzeć
wśród obietnic
kwitnących ogrodów

do tęsknoty pierwotnej
za dzieckiem

wdzie wschody i zachody = gdzie?
reszta dla mnie?
dziękuję:)))
marek

wdzie wschody"?
ano niwdzie!!!

Poprawiłam oczywiście i dziękuję za poprawkę. Umknęła w tej powodzi :-00. anna

Nie powinno się porównywać wiersza z wierszem autorki, ale niestety - robimy tak, i poprzedni wygrałby z tym! Ale to przecież także doskonały tekst! Czemu dotąd nie zwracałam uwagi na Twoje wiersze!? Bywały przecież? ..." za dzieckiem, którym jestem" :)))) Ja też! Ciągle i nieporadnie! Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Brzydka pogoda, więc eksperymentuję sobie ze swobodniejszą formą. Mogłaś mnie nie zauważyć, bo bywałam rzedziej i raczej rymowałam. Ostatnie wiersze są właśnie takimi wprawkami. Zabawą z inną formą przekazu. Pozdrawiam ciepło. anna

podoba mi się w całości, to dziecięctwo..ah tak, J. serdecznie Aniu