Reminiscencja

coś, co potrafię ci dać, mam głęboko za „wiem to”, daleko poza "do widzenia"
stawanie się dorosłym ma dziecięcą twarz, w cieniu ukryte rozstaje się z płaczem
na palcach odlicza przyjaźnie, i zamyka miłość w klatce
zaprasza do niej spragnionych pieniędzy, szczęścia i oklasków

ulepione latem, obrączki z plasteliny rozpływają się razem z aż do śmierci
przecież i tak wszyscy skończymy na jednej wysokości, plus minus kilka pięter
z poczuciem przedwczesnego rozliczenia jednego dnia
kiedy myję twoje nogi żałuję, że nie ma w tym nic mistycznego

później pozostaje tylko oczekiwanie, aż wszyscy martwi powstaną

Ja też żałuję, że.

Świetna gra słów. Wyrzuciłabym przecinki i cudzysłów.
Niesamowity jest bez.
Jeszcze wrócę nieraz.... :)

Nie do końca zgadzam się z treścią wiersza, ale podoba mi się sposób jego prowadzenia i zakończenie.
Napięcie rośnie z każdym następnym wersem i to jest dobre.

Jeszcze jest czas na wyrzucanie wszelakich znaczków. ;)
Pomyślę.
Pozdrawiam Krzysiek

Dwie trzecie tekstu odkroiłem i wyrzuciłem, leży koło mnie razem z psem.
Kilka słow ma jeszcze szansę wrócić aby zmienić sens.
ale chyba zostanie pożarte przez malamuta. ;)
Cieszę się, że sposób opowiadania jest dobry.
Pozdrawiam Krzysiek

Podoba mi się. A to mycie nóg - baardzo tajemnicze, dobre. Obraz, jaki widzę w trakcie czytania, jest sugestywny, stanowi swoiste rozliczenie - być może z wiarą - ale nie wiem, i dobrze! Cieplutko, Para:)

Tak, tajemnica, nie zagadka.
Lubię kiedy obraz intryguje, jako facet od urodzenia jestem wzrokowcem, to chyba widać. ;)
Pozdrawiam Krzysiek

Wysokość jawi mi się jako wartość ujemna, czytam: -6 stóp
Obrazy wspomnień u progu życia...
Lubię odkrywać Twoje tajemnice, nawet jeśli moje próby nie trafione... wybacz, nie jestem wzrokowcem, tylko kobietą, nie widać?
:)))
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.

"Sześć stóp pod ziemią" to podobno dobry film.
Jak nie zobaczę, to nie uwierzę.;)
Pozdrawiam Grażyno ciepło
Krzysiek