Improwizacji cd. - Prześwity

sprowadzasz mnie na drogę
której nie znam
gdzie się poranek śmieje do obojga
lubieżnym spojrzeniem wschodzącego słońca

gdzie firnaka staje się frywolna
a skóra wiatrem oddechu nasiąka

obietnice się toczą
w miękkie fałdy poduszek
zegar stoi bez ruchu bo czas sekund nie liczy
noc odchodzi wraz z szeptem
zaczekaj bo wrócę

tańczą cienie na ścianie
w rytmie czarnej muzyki



( Za inspirację dziękuję oczywiście Annie Parze :-))

kocham czarną muzykę i te cienie bluesowe
:)))
ale sobie improwizujecie, Anny Drogie
brawo!

...improwizacja rzeczywiście " fajna " co najmniej :))) " pachnie aże seksem, cy cóś :))))....porawił bym literówkę w " bo czas sekun nie liczy " cóś mi tam d brakuje....chiba, że ten sekun to jak = Bohun lub Pisakun pozdrawiam :)))

Anno! Jakże mi miło, że mój wiersz ośmielił wypowiedź poetycką Twojego "Prześwitu"! Śliczności. Bardzo zmysłowy ten erotyk, mimo, że odnosisz się do faktury przedmiotu wokół.

Ps.Zdzisław słusznie prawi o literówce. Cieplutko, Para:)

Komentarze cieszą, literówkę poprawiłam, a faktury przedmiotu trzymam się jak poręczy u stromych schodów :-)). a