Autoterapia – jest dobrze

kiedy przykładam ucho do podłogi
słucham czy stąpnięcia zbliżają się
i czekam gdzie mnie ugryzie bzdura
która kulejąca wokół głowy krąży
i nie szukam przed nią żadnej obrony
bo szkoda mi każdej wymówki
przecież wszystkie są jednorazowe

a potrzeb tyle podobno

ten sam wiatr wieje na polanie za rzeką
i tu przez szparę pod drzwiami zagląda
bzdura podpowiada że transparentny
tyle razy już myślałem o nowym progu
ale skąd będę wiedział że już wiosna
i przecież mogę potknąć się wchodząc
w z równowagi wyprowadzony świat

więc wciąż spokojnie leżę

co racja to racja - z równowagi wyprowadzony świat - a ten kawałek jest filarem pointy.

mnie się wiersz podoba i aby nic nie zmieniaj.

pozdr.

"..tyle razy już myślałem o nowym progu
ale skąd będę wiedział że już wiosna.."
Wzruszyłam się.....
:)

Fajnie się czyta ,,potok mysli co to by nie było ,jak bym tak..... ale po co ,nierównowagi świata i tak nie zbawię ,,a próg ...jest ich znacznie wiecej niż myślimy ,,,więc i po co ???
pozdrawiam

No i gadaj tak. Bo jest nieźle. Nadprogowo.

Pozdrawiam cieplutko,

Para:)

Krzysztofie - gawędę pociągnąłeś taką jakąś prawdziwą, że wyszło mi po niej coś takiego:



poranne plany to tylko filozofia dnia
z pogiętych stołów i krzeseł
na środek pokoju zawsze
wylezie z kątów kilka karaluchów

udajemy że to zwyczajna rzecz
niehigieniczna
do usunięcia

najczęściej kończy się fiaskiem
na nowej nieczystości wyrastają odnóżki



To może te bzdury spod podłogi? Mam na to Domestos! Tłucze też i gorsze samopoczucie! Bardzo świetny jest ten fragmencik o szukaniu nowego progu. Pozdrawiam wiosennie. E.

Spokój, samoświadomość :)