zielone myśli

Zanim uśniesz, spójrz synku -
księżyc gwiazdy pasie,
niebo się uśmiecha bladomleczną drogą.
A sen?
Przyplącze się z nocą,
nim światło pogaśnie,
gdy mrok pod powieką zamieni się w dzień.

Przydrożne latarnie czuwają za oknem,
wiatr lament podnosi,
że utknął w kominie.
Szczęśliwa gałązka kiwa się, gdy rośnie.
A ty - konik polny
przy zimowej szybie.

Ależ to ładne, Anno. Subtelne, ciepłe. Brawo. Cudne nieregularności w długości wersów, rymy - nienachalne, przybliżone. Gałczyńskim powiało.

Cieplutko pozdrawiam,

Para:)

złote nie zielone,"gdy mrok pod powieką zamieni się w dzień"
dobrej jak wiersz nocy,bo księżyc już gwiazdy pasie

ładniuśkie, delikatne i taka piękna liryka.

pozdrawiam

Dziękuję Aniu :-)). A

:-) już nie pasie. Pasł ale zgasł. :-). a

Lubie lirykę. Dobrze się w niej czuję, więc tym bardziej się ciesze, że się podoba. pozdr. a

zgadzam się z przedmówcami, piękna liryka.Lubię:)

TAki spokój z tego baśniowego opisu ,że nie śmiem juz ani słowa cyt...pozdrawiam

Kołysanie..miło. E.

Ależ to lekkie, bardzo ładnie :)