mimochodem

czy zmierzam donikąd
gdy budzę się co rano
mimo wszystko

widzę wojnę gdzie ludzie
jak psy ujadają
wiatr który dzieciom matki z rąk wyrywa
i domy klołysane jak statki
zwykły dym złowrogi
rozerwaną drogę
miasto które żywcem daje się utopić
prawie mimochodem
i szlam na podłodze

uczę się nie martwić
myślę co założę
bo wiosna za pasem a wiosny są w modzie

na świecie wiele się dzieje, a jednak trzeba żyć, bo pomimo wszystko jest wiosna ze swoją nadzieją...pięknie napisane, utrafiłaś w odczucia niejednego z nas:) pozdrawiam

Anno:

Podoba mi się, zwłaszcza matki, wyrywane dzieciom z rąk. Powiem, co mi się nie podoba:

Zamiast spójnika "gdzie" dałabym po prostu "a", gdzie jest tu nieuzasadnione składniowo, niefortunne logicznie, bo wojna, to nie miejsce.

Poza tym: Jest literówka w słowie "kołysane".

No, i INWERSJE! Brrrrrr.

Cieplutko,

Para:)