huśtawka

Rozkołysz mnie matko
huśtawko
nastrojów od śmiechu po rozpacz
w ramionach mnie zamknij raz jeszcze
ukochaj
a potem
potem mnie zostaw

i pozwól rozhuśtać samemu
rozbujać w zegarach sekundy
nim taniec rozpocznę szalony
usłyszę raz jeszcze
raz jeszcze jak nucisz

jak sączysz półnuty
półcienie
po ścianach zielonej sypialni
usłyszę nim wiatr cię rozwieje
nim zgubią nas stare zegary

a ty się zaśmiejesz

Anno,

bardzo mi się podoba, ale zapisałabym tradycyjnie, rezygnując z powtórzenia "potem". Wiem, że jedno "potem" dotyczy czasu, drugie - trudu. Ale spójrz:

Rozkołysz mnie matko huśtawko
nastrojów od śmiechu po rozpacz
w ramionach mnie zamknij raz jeszcze
ukochaj a potem mnie zostaw

i pozwól rozhuśtać samemu
rozbujać w zegarach sekundy
nim taniec rozpocznę szalony
usłyszę raz jeszcze jak nucisz

jak sączysz półnuty półcienie
po ścianach zielonej sypialni
usłyszę nim wiatr cię rozwieje
nim zgubią nas stare zegary

a ty się zaśmiejesz

Używasz motywów, jakie sama bardzo lubię. Pozdrawiam cieplutko, z buziakiem,

Para:)

Aniu. Dopracuję. :)
Może nie całkiem po Twojemu, ale w zbliżonej formie. Wkleję poprawiony, jak tylko bedę miała chwilkę. Dziękuję, ze mogę liczyć na Twój szlif. Pozdr. a

Zeby tak można było mieć taką matkę co hustawkę nastrojów rozhuśta i zatrzyma kiedy pora i jeszcze zaśmieje sie do nas na koniec ,,,ło matko ...tez bym chciała tak ...