wiesz, że byłaś początkiem

poczęłaś mnie myślą
uśmiechem puszczonym przed siebie

spojrzeniem pełnym łagodności
kołysałaś w pustych jeszcze ramionach
do snu który może nie nadejdzie

ubierałaś w sukienki uszyte na miarę
twoich marzeń
śpiewałyśmy piosenki

dawałaś mi imiona najpiękniejszych stworzeń
a ja kiwałam do ciebie główką przebiśniegu
łodygą stokrotki
przesuwałam nad głową filuterne obłoki
pokazałaś latawce kolorowych motyli

uczyłaś mnie patrzeć
widzeć brzeg poza horyzontem twoich oczu
cierpliwie rzeźbiłaś w piasku
każde mamo

Ładne

ewentualnie bez "przed nas"

"do snu który kiedyś może nie nadejdzie" - do snu który może nie nadejdzie

bardzo ładny wiersz.

Piękne to jest, Anno. Nie trzeba omawiać szerzej:)

Cieplutko,

Para:)