anna_rebajn Opublikowano 5 Lipca 2012 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 5 Lipca 2012 o brzozach darni rozwielitkach napisano już wszystko wróbla szpaka dzięcioła zatrzymano w locie źdźbło najmniejszej trawy mak chabra stokrotkę rozdali dziewczynom zakochani chłopcy każdy obłok na niebie wykąpano w kałuży nawet kroplę deszczową pochwycono nim spadła umarłych pożegnano posłusznymi słowami opisano ich życie we właściwy sposób krnąbrne dni strącono zapowiedzią nocy czas nim minął zapięto na ostatni guzik tak niewiele zostało do podziału poetom jak na przewkór psie serce rwie się jeszcze do ludzi Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rihtik Stempelek Opublikowano 5 Lipca 2012 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 5 Lipca 2012 Szanowna Anno... Pięknie ujęłaś rozterkę dokonujących zestrojów słownych... - najogólniej i technicznie rzecz ujmując (wiem że brzydko to wyraziłem - celowo). Ładnie zabrałaś głos w trwającej dyspucie związanej z tym, czy powracanie do tego, czemu już dawano wyraz jest stosowne, potrzebne... Czy tworzyć nalezy tylko i wyłącznie wypowiedzi jakich nie było na świecie...? Czyż twórca ma być niejako wynalazcą - w całym tego słowa znaczeniu...!? Nie wiem tylko, czy miałaś w zamiarze włączyć się swoim wierszem w tę debatę, która (jak dla mnie) brzmi coraz ciszej... :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
anna_rebajn Opublikowano 9 Lipca 2012 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 9 Lipca 2012 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. W dyskusję włączyłam się niejako przez przypadek, dzieki Twojemu subiektywnemu odczuciu, że biorę w niej udział :) Myślę, że wiersz jest po prostu uniwersalny. Dotyczy po trochu nas wszystkich. W końcu to dylematy stare jak świat. Niestety. Sama mam ten problem. Stąd wiersz. Nie można w nieskończoność pisać tego samego. Jednak powinno się inaczej. Tyle, że o tym samym. Póki świat się nie skończy - będzie śmierć, miłość, przyjaźń, rozczarowanie itp. Zmieni się tylko tło. (i aż tło) Pozdr. A Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rihtik Stempelek Opublikowano 18 Września 2012 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 18 Września 2012 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. W dyskusję włączyłam się niejako przez przypadek, dzieki Twojemu subiektywnemu odczuciu, że biorę w niej udział :) Myślę, że wiersz jest po prostu uniwersalny. Dotyczy po trochu nas wszystkich. W końcu to dylematy stare jak świat. Niestety. Sama mam ten problem. Stąd wiersz. Nie można w nieskończoność pisać tego samego. Jednak powinno się inaczej. Tyle, że o tym samym. Póki świat się nie skończy - będzie śmierć, miłość, przyjaźń, rozczarowanie itp. Zmieni się tylko tło. (i aż tło) Pozdr. A Dziękuję.. po niewczasie :) Popraw, proszę, literówkę (przewkór) by nie szpeciła pięknego zestroju... Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się