może tak to ma być

od kiedy pamiętam
jesteśmy za siódmą górą
rzeki nie ma
strumyki
w białych sukieneczkach
są gdzieś

a może kiedyś albo jutro
dostaniemy kartkę z wodospadu
albo znad morza
na imieniny

a ty powiesz
że to normalne
tylko długo szła

Lekko ,dobrze się czyta.
I ta tęsknota,ech.....
Pozdrawiam w ciemną noc:)

Całuję Twoją noc, Madam....

bardzo przyjemny wiersz, jak bajka chwila uchwycona,za siódmą rzeką...już nie ma tęsknot jest szczęście:)

Lubię w twoich wierszach to ukrywanie w prostych obrazach istoty relacji międzyczłowieczych.

Dobrze widzisz - często tak jest, że kobieta jest powodem odlotów meżczyzny( istoty lotnej i goniącej z natury:) - poszukiwacza głębokich doznań, prawd, zwolennika rozwiązań rozumowych. Czasem jednak kobieta sprowadza na ziemię, i jeśli nie unurza mężczyzny w glebie, to jest dobrze i dla niego i dla niej. Jej zwykłe patrzenie daje odpocząć głowie skołatanej od tłumaczenia tego, co nietłumaczalne. I marzenia zza siódmej góry, spełniają się jako inne

tak to ma być :)

Fajny ten twój wiersz

pozdrawiam

a coż ja mogę jak nie podpisać się pod przedmówczyniami? nie widzę nic do zmian,treść jak najbardziej na plus,a cały wiersz bardzo po mojemu,pozdrawiam/martyna

W Lubiążu, na Dolnym Śląsku, pamietam remont zabudowań pałacowych, pięknych...

szanowny panie stefanie, za siódmą górą mieszkający, piekne wiersze piszący, a były tam za górą jakoweś na miotle? bo jesli nie, to trza je na złot zaprosić- he he!
pozdrawiam ciepło ES

No to zapraszam, ahoj!

Dzięki Joanno.