arboretum

pomyślmy obok spokojnie
wiesz wydaje mi się czasem
że jestem berberysem
trochę kłuję złocisty purpurowy

poczekaj jeszcze
sięgasz po czerwone owoce
nie jestem oblepiony kwiatkami
jak migdałek

tak dotykaj tu
napinasz jak sąsiadka wiśnia
zamieniasz w bukszpana
rozchyl różę nie kłuje - leczy

poczekaj jeszcze
trzmielina bywa żółciutka i zielona
klon urośnie wszędzie

jak wajgela kwitniesz

pomyślmy obok spokojnie
wiesz wydaje mi się czasem
że jestem berberysem
trochę kłuję złocisty purpurowy-----nawet dosć mocno!

poczekaj jeszcze
sięgasz po czerwone owoce
nie jestem oblepiony kwiatkami
jak migdałek--------------a pachniesz choć?

tak dotykaj tu
napinasz jak sąsiadka wiśnia
zamieniasz w bukszpana
rozchyl różę nie kłuje - leczy--- he he zależy co!

poczekaj jeszcze
czmielina bywa złocista i zielona--- trzmielina?
klon urośnie wszędzie

jak wajgela kwitniesz----- ta na długiej nodze?

Stefan, Wybacz ale tak mi się pogmerało w twoim wierszu, wprowadził mnie w dobry humor, i to jego zaleta!piewco kwiecisty!
pozdrawiam ciepło ES

Sławciu, dz za trzmielinę, nie wiedziałem jak pisać to to. Poprawiłem. Cieszę się, że odczytałaś. Postrafiam, Stefan.

Wajgela -krzewuszka,krzew ozdobny,pięknie kwitnie.Ma różowe lub czerwone kwiaty.
Porównanie na czasie.Wajgela teraz kwitnie.Nie można przejść obojętnie.
pozdrawiam:)

Stefanie, czy dzisiaj siedziałeś w ogrodzie?

Bardzo ślicznie o tych krzewach - mam ich sporo.
Może na lato ''Stefan z kwiecistego buszu''? Pozdrawiam
wiersz bardzo wymowny; jak się tak ''zagłębić...'' EK

Witaj Ewo, od poniedziałku jakoś fajnie.Dz.

mniam:) działa jak powinień
bukszpana hiii:)

a najbardziej w mym guście pierwszy wers
mniam mniam,no i reszta tez bardzo,rozmarzyłam się(o roślinkach też)pozdrawiam/martyna

Ćwicz Martynko.Dz.