jesiennie

może przyjdzie dzień jesienny
ciepłymi palcami domkniesz
moje oczy by przejrzeć

nadejdzie martwa godzina
dłonie położysz na moich kamiennych
i przypomnisz o istnieniu

opadłe liście wiatr zmiecie w ogień
którego nie zdoła zgasić ulewa

może przyjdzie dzień jesienny
ciepłymi palcami domkniesz moje oczy by zabaczyć

przyjdzie martwa godzina dłonie ciepłe położysz na kamiennych i dowiesz się o istnieniu
mniej więcej

niebawem martwa godzina
położy dłonie na kamiennych
dowiesz się o istnieniu


opadłe liście rzuci wiatr w ogień ktorych nie zdoła zgasić ulewa

wiatr popchnie w ogień
liście ktorych nie zdoła zgasić ulewa

ogólnie pracy sporo
wg mnie

wieczności.

Marlett,
o jakiej Ty jesieni myślisz?
no wiesz ...

a w tym wersie - "dłonie położysz na kamiennych"
wątek mi się gubi...
...może go znajdę ....

Pozdrawiam

Dla Ciebie dopisałam jeden wyraz. Może bardziej zrozumiałe.pozdr.

Marlett !!!
coraz bardziej dobijasz mnie.
Masz pisać o jesieni, ale nie takiej ...:(
popatrz wokoło,
przecież taka piękna potrafi ona być :))

pytasz o wiersz?
ładny, coraz ładniejszy:)))

Osobiście pomyślałbym jeszcze nad rezygnacją z "oczu i palców" - a powody:
- bardzo ładna 2 i 3 strofa
- te zwroty są strasznie wyeksplatowane - a w dodatku na samym początku mogą gryźc.

może przyjdzie dzień jesienny
ciepłymi dłońmi otulisz
moje oczy - by przejrzeć

to tak na szybko - ale warto pomyślec.

Pozdrawiam.

Tak,
rację ma Pan Michał

a może tak:

przyjdzie taki dzień jesienny..... /bez może, bo on na pewno przyjdzie/
chłód /wtedy/ dotkniesz we mnie
by przejrzeć

...?

Egzegeto,podoba się wersja Michała,dobra i ciepła ,ale zmienia sens.
pozdr.

marlett mówisz o umieraniu, o kamiennych dłoniach.I znów powrócił do mnie smutek, przed który chciałam sie skryć, uciec, ale on wszędzie odnajdzie i wezmie w ramiona zimnych uściskow
pozdr,ES

To jedno jest pewne w naszym życiorysie.
pozdr.

Dziękuję ,jest mi miło, że zainteresował Ciebie mój wiersz.
Odwiedzaj jeśli masz ochotę.pozdrawiam.M.