smutek

Lato deszczem płynące,
Przykryte zasłon chmurami.
Oczy firanką powiek
Zakryte i mokre łzami.

Smutek pełza po ziemi
Mgłą, co nad łąką się kłębi.
Ludzie zimnem skuleni
Pragnący jeszcze coś spełnić.

Czekają ciepła słońca,
Żółtych promieni nadziei,
Niechcianych chorób końca,
Kogoś, kto życie ich zmieni.

A ziemia stale krąży
Od wieków tym samym szlakiem.
Człowiek - gna aby zdążyć,
Choć wszystko jest byle jakie.

cóż to deprecha? czyżby na pewno wszystko takie bylejakie??????
życzę radosci Jacku i polepszenia myslenia ES
.....a uchwycone super!!!

eee - Jacku, nie wszystko; nie wszystko... :)
J.S

Letnia depresja..Ja tez mam. Dziś wszystko byle jakie, ale nadejdą jeszcze dobre dni. Pozdrawiam zza chmur.

Do nie depresja, to smutek większy niż życie..

zak stanisława

deprecha dopada i ten moment uchwycony

jacek sojan:

człowiek w różnych chwilach różnie myśli

PannaBeata:

Przyszły upały i depresja przeszła

Krzysztof:

Na szczęście mija smutek

Pozdrawiam wszystkich serdecznie Jacek