rada

Unieś głowę nad horyzont
Dawnych jaźni, zwidów, marzeń,
Tych zamkniętych linią krzywą.
Czy są one jeszcze ważne?

Myślą, wznieś się ponad poziom
Przyzwyczajeń i schematów.
Spróbuj jaki ma smak obłok
I się zachwyć pięknem kwiatów.

Poczuj zapach pól i lasów,
Ich aromat poznaj wiosną.
W gęstej trawie poleż czasem
Czy ją słyszysz?– szeptem rośnie!

Wraz ze słońcem rusz w zawody
Promieniując śmiechem ciepłym.
Gwiazdom oddaj senność powiek
A z księżycem nockę przepłyń.

Rankiem zerwij listek z drzewa
I trzymając mocno w dłoni
Westchnij: „Uchyl rąbek nieba
I pamiętaj Panie o mnie”.

Świetnie, podoba mi się. Zrezygnowałbym jednak z dużych liter i te dwie zmiany wprowadził.
Co do jednej, nie upieram się, ale "z słońcem" nie może być.
Ogólnie bardzo lekko i pozytywnie. I czuje się wiosnę :)
Pozdrawiam

-po zmianach H.jest lepiej.
-mam problem z tytułem.wychodzi na to,że rada dla boga i pamiętaj o mnie....
imperatwnie prawie...jeszcze pomyślę.
-wczytuję się w pana wiersze z przyjemnością.

sal

ten wiersz dokładnie oddaje to, co czuję...ta radość życia!!!
bardzo mi się podoba
pozdrawiam słonecznie:))

dzięki poprawiłem:)
pozdrawiam Jacek

miło mi ale warsztatu mi brakuje - uzupełniam
POzdrawiam Jacek

radość życia - jak bardzo potrzebna
:))
pozdrawiam Jacek

radość jak chleb powszedni
do życia potrzebna

gdyby był w P mogłabym zabrać, poczekam
cmok Jacku,

magia limitów działa:)
pozdr Jacek