szaroburo

Nie tęskniłam za tobą nie tęsknię
nie rozumiem tęsknoty (nic więcej)
czasem w burym zamykam się swetrze
który kładłeś jak kota na krześle

w miękkim kocu pachnącym kamforą
będąc nikim nie jestem już sobą
i nasiąkam do bólu powietrzem
które w płucach zamknąłeś tym swetrem

zbieram wszystko co w kątach zostało
(kubek kapcie i książkę czytaną)
by udawać że jesteś tuż obok
oczy mrużę i płaczę nad sobą

kot się śmieje choć śmiać się nie umie
a ja kota już nie chcę rozumieć

Aniu, tam chyba umknęło Ci "w" kątach?

Ogólnie wiersz nasączony melancholią /
może przydałoby się wymienić sweter na bardziej kolorowy? /
a kot jest fajny i umie cudownie mruczeć /
przypomniała mi się piosenka

"do serca przytul psa,
weź na kolana kota..."
:)
Cieplutko pozdrawiam
-teresa

Kolor nawiązuje do kota :-), ale osobiście wolę mocniejsze kolory, bo w takich wyglądam i czuję się jak mysz. Dziękuję za kom. Anna