Miejsca

Powolnym ruchem ręki zgarnęła
z parapetu wilgotne od dżdżu
pożółkłe liście w ślad za kotem
który miękko skoczył na trawnik

nie zamierzała wracać tu na stałe
ale znała ulicę za oknem dawno
już przywiązana była do miejsc
innych przez siebie oswojonych

zamknęła okno i spojrzała w głąb
przestronnego mieszkania gdzie
zasnął zmęczony nie przejmując
się jej obecnością i krzątaniną

jakby oto zakpiło stare przysłowie

BARDZO fajny wiersz :) Zrobiło mi się cieplej odrazu po przeczytaniu, odczułem taki powrót do jakiegoś ważnego,przepełnionego wspomnieniami miejsca, gdzieś gdzie cisza jest błoga, a widok jakiegokolwiek przedmiotu budzi miłe wspomnienia :)
To przysłowie to "wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej"? :) czy tak ?
Przypomniał mi się mój stary dom, który teraz jest jedynie ruiną... aż mi się łezka zakręciła :)
Bardzo piękny, refleksyjny i ciepły wiersz. :)
Pani pozwoli, wezmę go do ula ;p :)
Serdecznie pozdrawiam... :)

Bardzo bardzo, układa się widzę jak najlepiej. I nawet Ciebie nie zrzucają - ja też kiedyś dojde do takiego stanu i wtedy będziemy obok siebie.

Hania.

Zgrabniutko napisane. Ukłoniki i proszę do ulubionych.