Gdzieś jest kres...

Gdzieś jest kres, nie wiesz i nie określisz
Granica zatarta, brak wyraźnej białej kreski
Ale czuć ją skrajnymi tchnieniami ducha
Który musi mieć jakieś bariery tutaj

To ograniczenie tak łączne z wolnością
Z pewnego rodzaju dużą możliwością
Lecz nie tutaj pełnia i na wieki się otwarcie
To po drugiej stronie, na innej nieco karcie

Nie powiem niewola, byłoby przesadą
Że jesteśmy zespoleni z nieuchronną radą
Cóż z tego, skoro jasnej miary swoboda
Granica być musi, wspaniale albo szkoda

Dla mnie jest wartość tutaj, też i potem
Drugiej nie pojmuję, tej za niebem, obłokiem
Nie mogę, ale tak jest, kiedyś się stanie
Po to masz granice-wykorzystaj ich poddanie