Gubię się

Ostatnio gubię się
Cóż , im dalej w las tym więcej drzew
Chcę do domu
Chcę powrócić
Tylko gdzie ten dom?
Zabrali , rozkradli , poszarpali
Rozniosło nas po świecie
Bez ścian , bez okien , bez drzwi
I dachu
Tak dach jest bardzo ważny
Nawet gdy przecieka
ale jest, własny
Nie jestem żołnierzem
Człowiekiem ulicy
Drżę od mgły nocy
Od niepewności
Od złych wieści
Od złych spojrzeń
Gubię się
Zatracam
I nawet w modlitwie
Sensu nie znajduję
Gdyż Bóg wie
Tak, On wie

-bardzo mnie wzruszył ten wiersz Stary Kredensie.

po prostu pozdrawiam - R

Zagubione rozkojarzone myśli zlepiam po tym wierszu, chyba osiągnęłaś(łeś) cel, klimatu roztargnienia w nostalgii. Jedno mnie razi „Zabrali , rozkradli , poszarpali” zabrzmiało jak pretensja … bo oni…

Pozdrawiam

Za tym co się dzieje zawsze stoi ktoś lub coś i nie zawsze to musi być pretensja może być żal i gorycz, to nie są dobre uczucia , ale one istnieją i ja o tym piszę
Pozdrawiam Kredens