Pytanie i krzyk

Wiele bym zadał pytań,,,ktoś mi wiąże język
Krzyczałbym głośno adekwatnie do potrzeby
Ale brak rozeznania...jak rozerwać więzy?
Pytać i krzyczeć, żyzne dusz uprawiać gleby?

Podobno prostą jest ścieżka sprawiedliwego
Więc chyba brak sprawiedliwości dostatecznej
Podobno życie jest ciągłą wędrówką, drogą
Jak długo można na niej anty-dążyć wstecznie?

Nadal, wciąż nadal pytam tylko na papierze
Milczenie ciągle jest moim jedynym krzykiem
I wszystkie odpowiedzi w rozumie i wierze
Do końca pozostają tak skrzętnie ukryte

Wiersz na poziomie: Jestem małą wewurkom i zajmuję się piękną piosenkom; tylko że w tym wierszu biedna wiewiórka wpadła w sidła alkoholizmu i narkotyków i zażyła za dużo LSD co sprawiło że zaczęło jej się wydawać że potrafi zawrzeć jakąś prawdę życiową w kilku mądrych słowach. Niestety na LSD słowa wypowiedziane brzmią inaczej i zamiast czegoś mądrego to usłyszeliśmy same głupoty.

Szybciutko podsumowując: Bez ładu, składu, żałosne rymy, myśl przewodnia na poziomie osoby z rozdwojeniem jaźni (i to nie w tym pozytywnym tego słowa znaczeniu), metafory tak dobitnie puste że aż dudnią gdy się je na głos czyta.

mi się podoba

Hauru
Twoja krytyka jest równie żałosna co twój opis.
Również pozdrawiam.