Najpiękniejsze słowa

Najpiękniejsze są słowa te nie wypowiedziane...
Słowa przemilczane...
Słowa te w sercu na dnie chowane.

Myśli duszy skryte w głębi...
Myśli przemijające...
Myśli przejmujące do potęgi.

Uczucia tłumiące w środku samym...
Uczucia niczyje...
Uczucia bycia kochanym.

Słowa milczenia wyrazić ciszą,
Ciszę słowa wyrazić milczeniem.
I tak bez ustanku,
brak w duszy czułości serca przystanku.

Trudna jest sprawa osobistych uczuć, tracą ciężar zanurzone w mowie, ale i w milczeniu jak okręty bez steru toną... Cień je okrutny przenika. - nasunęło mi się refleksyjnie. Gdyby sumować czas mówienia porównać z czasem kiedy milczeliśmy, to w każdym związku przeważa... jak piszesz :) Ładne te Najpiękniejsze słowa

dzięki :D

Ale czy, przynajmniej dwa ostatnie wersy nie powstały najbardziej dla rymu. Bo nawet w rymowanym wierszu chodzi o to, żeby rymy nie były ważniejsze niż treść, myśl, znaczenie, przesłanie wiersza; żeby więc rym nie wodził nas za nos. Bo to, co w umiarze może pomagać, w nadmiarze może szkodzić (i vice versa). Pozdrawiam

dzięki, przy następnym wierszu wezmę to pod uwagę ;)