Akwarela

noc wytopiła moje rzęsy z żelaza
a jednak tęczówka jeszcze chłonie
za szybą akwarelę

uśpiony deszcz odnalazł drogę
pośród zimnych gałęzi
i pohukiwań sowy

wstęga wiatru przecięła
ścianę zbudowaną z kropel
uginają się zbudzone świerki
oddając pokłon Najwyższemu

rozmyty świat gasi pragnienie
moich zmysłów gdy niewidzialne
nabiera zapachów i kształtów

@Paulina_Murias
Ostatnia zwrotka jest magiczna :)

@Elżbieta_Zadrożna

Dzięki:)
Magia unosi się dziś w powietrzu :)

@Paulina_Murias

podoba mi się wiersz...

@Bobo_Bobkiewicz

Dziękuję bardzo za te wszystkie pozytywne komentarze, serce rośnie:)